کتاب قتل های ناموسی در فقه و حقوق کیفری ایران نوشته مختار فتاحی میباشد و انتشارات قانون یار آن را به چاپ رسانده است. در جوامع اسلامی و فرهنگ دینی مسلمانان، مسایلی وجود دارد که خشونت بار وخشونت آفرین می نماید.
گاهی این گونه مسایل را با لباس تقدس دینی و به عنوان احکام ثابت و قطعی شریعت عرضه می دارند و تبلیغ می کنند که این نوع مسایل به لحاظ این که دستور شریعت و احکام دین است قابل خدشه و تردید نمی باشد و هرگونه تردید یا شک در باره ی آن ها، دلیل بر بی مبالاتی دینی می باشد.
یکی از آن مسایل، مساله «جواز قتل زن به وسیله ی شوهر در حین انجام عمل نامشروع است. » امروزه در کشور های اسلامی، مفاد این فتوا به عنوان قتل های ناموسی شناخته می شود واز شهرت ووسعت بسیار بر خودار است تا جایی که سالانه صدها قتل، تحت همین نام صورت می گیرد.
در فرهنگ دینی مسلمانان و آموزه های به ظاهر دینی و مذهبی و بر اساس فتوای عالمان مذهبی چنین معلوم گشته است که اگر مردی، زن خود را در حال زنا با شخص دیگری مشاهده کند حق دارد و می تواند هر دو نفر را به قتل برساند و دستگاه قضایی کشور، حق ندارد که قاتل را تحت تعقیب قرار دهد و یا مجازات نماید.
بیان مسئله
در تمام نظام ها و صرف نظر از دین، نژاد، ملیت و . . . قتل جزو قبیح ترین اعمال انسانی و جنایت بارترین رفتار بشری است و هر نظام حقوقی بر مبنای سیاست کیفری خود مجازاتی متناسب با این قباحت وضع می کند. بدیهی است کیفر آن نیز بر مبنای رویکرد و تلقی ای که آن نظام حقوقی از فلسفه مجازات دارد تعیین می شود. در نظام حقوقی ایران و مطابق مقررات قانون مجازات اسلا می که بر مبنای فقه شیعه استوار است مجازات قتل عمد به طور عام قصاص می باشد.
نمونهای از این قتلها، قتل های ناموسی است. قتلهای ناموسی در واقع قتلهایی هستند که در آنها زنی به دست پدر، برادر، شوهر یا مردی از خویشاوندان نزدیکش به انگیزه حفظ ناموس و شرف به قتل می رسد. اما بسی جای تعجب دارد که قربانیان این جنایات معمولا دختران و زنان بی گناه هستند نه مردانی که دست به تجاوز زدهاند.