کتاب «راهکارهای عملی یاد حضرت بقیهاللهالاعظم (عج)» نوشته حسن محمودی است و در انتشارات مسجد مقدس جمکران به چاپ رسیده است.
غفلت و روزمرگی، زندگی انسان را احاطه کرده است. دلدادگی به معشوقهای آنی و فانی، دلها را اسیر خویش ساخته، خدا و توجّه به آن، غریبترین چیزی است که انسان به دنبالش بگردد. غرب در اوهام ترقی و پیشرفت، معنویت را قربانی کرده و مسلمانان هم، به ظاهرِ غرب فریفته شده، هر روز در فکر الگوگیری غلط از غرب افتادهاند. ادامه این راه، چیزی جز فرو رفتن در منجلاب فساد و غفلت از مسائل معنوی و انسانی، ندارد. به این امر توجه داشته باشید که خداوند عالمیان همانگونه که یاد خودش را از ما خواسته، یاد اولیای خویش و خوبان درگاهش را نیز از ما خواسته است، خداوند، علاوه بر اینکه ذکر خویش و خوبانش را واجب کرده و به آن امر فرموده است، به ذکر نعمتهایش نیز تأ کید دارد. نعمتِ زمان ما که به یادش مأموریم و خداوند با تأکید فراوان از ما خواسته است که به یاد او باشیم، وجود مبارک امام عصر(عج) است. بنابراین، وجود مقدس ولیّ عصر (عج) میثاق الهی است و ما به یاد آن حضرت مأموریم. به راستی که این همه تأکید در آیات و روایات، برای رهایی ما از ظلمت به سوی نور است و امام زمان (عج) آن نور موعود است. به یاد حضرت بودن، خود توفیقی است که از سوی محبوب دلها اعطا شده است. بیگمان چنانچه نیمنگاهی از سوی معشوق نباشد، کوشش عاشق به جایی نمیرسد و اثری ندارد.
وقتی حضرت به یاد ما هستند، چرا ما به یادشان نباشیم؟ چرا ما با غفلت ازایشان، درهای هدایت را بر خودمان ببندیم و خود را از نور و روشنایی محروم کنیم؟ بی توجهی به ساحت مقدس امام عصر(ع) از مقام و منزلت ما نزد ایشان میکاهد و آرامآرام رشته محبت را پاره کرده، ما را به شیطان پیوند میدهد، به راستی که غفلت نتیجهای جز این نخواهد داشت.
از ورای این همه تأکید در یاد حضرت حجت بن الحسن (عج) و اینکه این یاد، اشراق نورانی قلب را به همراه دارد، کتاب «راهکارهای عملی یاد حضرت بقیهاللهالاعظم (عج)» به نگارش درآمد تا راهکارهای یاد حضرت را شناخته و یادآور شود؛ ولی پیش از بیان راهکارهای یاد حضرت مهدی (عج)، ابتدا برکات و اهمیت یاد حضرت بیان میشود، سپس آثار منفی غفلت از یاد ایشان مطرح میشود و در نهایت، راهکارهای یاد امام زمان (عج)، بیان خواهد شد.
توجه به اهمیت یاد حضرت و سفارشهای فراوان در این زمینه، به روشنی نشانگر آثار پربرکت آن است. افق اندیشۀ انسان هر چه باشد، فکر و روحش به همان افق گرایش مییابد. اگر کسی به گناه بیندیشد، آرامآرام به سوی گناه سوق پیدا میکند و چنانچه کسی به کارهای نیک و کمک به دیگران بیندیشد، به همان کارها توفیق خواهد یافت. حال، چه یادی بهتر و نورانیتر از یاد یوسف زهرا (عج) که قلب را پر از نور و اندیشه را پر از نیتهای خیر میکند: «َاَنْ تَمْلاََ قَلْبی نوُرَ الْیَقینِ وَصَدْری نوُرَ الایمانِ وَفِکْری نوُرَ النِّیّاتِ»؛ 1 خدایا! از تو میخواهم که قلبم را از نور یقین و سینهام را از نور ایمان و اندیشهام را از نور نیتهای خیر پر کنی .» یاد نورانیترین شخص عالم، انسان را نورانی کرده، از ظلمت رهانیده و زمینه تربیت صحیح را فراهم میکند.