کتاب رسول ابلیس (چاپی و pdf)
کتاب رسول ابلیس، جامع‌ترین و پربارترین اثری است که تاکنون در نقد سخنان بی‌پایه و شخصیت فرومایه احمد اسماعیل منتشر شده است. مهمترین ویژگی این کتاب، روح پژوهشگری خستگی‌ناپذیر مؤلف آن است. نویسنده در کتاب «رسول ابلیس»، سخنان پوچ و بیهوده شیّاد زمان و پیروان نادان او را با حوصله، انصاف و دقت ستودنی بررسی کرده، پاسخ دندان‌شکن به یافته‌های این گروه فتنه‌گر داده است.
معرفی کتاب رسول ابلیس
کتاب «رسول ابلیس»، جامع‌ترین و پربارترین اثری است که تاکنون در نقد سخنان بی‌پایه و شخصیت فرومایه احمد اسماعیل منتشر شده است. مهمترین ویژگی این کتاب، روح پژوهشگری خستگی‌ناپذیر مؤلف آن است. نویسنده در کتاب «رسول ابلیس»، سخنان پوچ و بیهوده شیّاد زمان و پیروان نادان او را با حوصله، انصاف و دقت ستودنی بررسی کرده، پاسخ دندان‌شکن به یافته‌های این گروه فتنه‌گر داده است. نویسنده از نسخ خطی کتاب‌های مورد سوءاستفاده یاوه‌سرایان عکس گرفته و تصویر آن‌ها را در جای‌جای کتاب خود آورده است. اصل کتاب به زبان عربی تألیف شده است و به همه ابعاد فتنه‌گران پرداخته شده است، اما فقط بخش تحریف‌های آن برای استفاده فارسی‌زبان‌ها در این کتاب آورده شده است.
خلاصه کتاب رسول ابلیس
پیشینه ادعای مهدویت به درازای تاریخ اسلام است. انگیزه‌های مختلف دنیوی سبب میشد تا افرادی برای خود یا دیگران، مدعی مهدویت شوند. معاویه قدیمیترین این ادعاها را داشت؛ جاعلان حدیث در تقابل با نفرینهای متعدد رسول خداصلی‌الله‌علیه‌وآله، حدیثی به این مضمون جعل کردند که پیامبر خدا دعا کرده تا او «مهدی» باشد چنین که این سخن نیز از کیسه جعل سر بر آورد که اگر معاویه را می‌دیدید، میگفتید این مهدی است. حتی خود مخالفان نیز درباره این روایات جعلی مناقشه و تردید دارند. تعدادی از مدعیان مهدویت (کیسانیه، منصور دوانیقی و...)، همه پیش از ولادت حضرت مهدی (عج) رخ داده بودند، اما تعداد کسانی که در طول غیبت صغری و کبری ادعای باطل کرده‌اند، بسیار فراوان است و شرح آن‌ها به چندین مجلد نیاز دارد؛ یکی از معروفترین این افراد احمد اسماعیل است.
احمد الحسن یا احمد اسماعیل بَصری (۱۹۶۸م-؟) که خود را احمد الحَسَن الیَمانی می‌داند، مدعی یمانی است که خود را سفیر و وزیر، اولین وصی امام دوازدهم شیعیان معرفی کرده است. وی همچنین خود را فرزند باواسطه امام دوازدهم و مأمور از سوی وی می‌خواند. احمد الحسن با تکیه بر روایات، صفات پرشماری برای خود برمی‌شمرد؛ از جمله آنکه خود را کسی می‌داند که زمین را پر از قسط و عدل می‌کند، باقی‌مانده آل محمد است، حجرالاسود است و نامش در تورات و انجیل آمده است. احمد الحسن برای اثبات مدعاهای خود دلایلی از جمله رؤیا، استخاره و مکاشفه یاران خود را مورد استناد قرار می‌دهد و همچنین خود را مصداق حدیث وصیت می‌داند. دست‌کم بیست اثر از سوی خود احمد الحسن یا حامیانش انتشار یافته که در راستای توضیح مدعاهای او و آراء فقهی و تفسیری وی است و آثاری نیز در نقد مدعاهای وی به چاپ رسیده است. در نقد شیوه استدلال احمد الحسن گفته شده که وی از روایات غیرمعتبر و جعلی در راستای اثبات مدعاهای خود بهره می‌برد، روایات را تقطیع و تحریف می‌کند و علاوه بر آن، ضمن حمله به ضروریات مذهب، از جمله تعداد ائمه معصوم، برای در امان ماندن از نقد سندی، علم رجال را بدعت انگاشته و آن را ساخته و پرداخته علمای معاصر خوانده است. به‌گفته بعضی، احمد الحسن به‌رغم ادعای برخورداری از «علم لدنی»، ناتوان از قرائت درست قرآن بوده و اشتباه‌های ادبی نیز دارد.
گزیده کتاب رسول ابلیس
عراق، کشور شیعه و محل ولادت حضرت صاحب‌الزمان (عج) است و در زمان ظهور نیز مرکز حکومتی آن حضرت و همچنین مهد بسیاری از وقایع مربوط خواهد بود؛ ازاین‌رو، از دیرباز مدعیان دروغین مهدویت و نیابت داشته است، مانند جاعلان مهدویت عباسی، حلاج، تلیای منجم، سیدمحمدبن فلاح و غیر ایشان.
پس از آزادی عراق از چنگ طاغوت بعثی، ادعای مهدویت و امثال آن افزایش یافت. آیت‌الله کورانی نوشته‌اند که نشانه‌های این حرکت در زمان صدام بوده، اما ظهور و رشد آن‌ها بعد از سقوط او، به سبب نبود دولت بوده است. ایشان تحت عنوان «نُه حرکت دجالان در یک زمان»، این حرکات را در عراق معاصر چنین نام برده‌اند: «حرکت سلوکیه، حرکت منتظرون، حرکت جندالمولی، حرکت حیدر مشتت، حرکت فاضل‌عبدالحسین مرسومی، حرکت مختار، حرکت جندالسماء، حرکت احمداسماعیل سویلمی و حرکت اصحاب‌القضیه که دو گروه بودند».
