کتاب اکسیر جوانی: رازهایی درباره سلامتی، شادابی، جوانی و طول عمر ، حاوی نظرات و تجربیات بسیار دقیق دو جراح قلب معروف آمریکایی به نام های محمد اوز و مایکل اف. رویزن است که با هدف ارتقاء همگانی سلامت و سطح کیفی زندگی؛ همچنین پیشگیری از بیماری ها، گردآوری و چاپ شده است.
احتمال دارد این نظرات و تشخیص ها، مورد تایید سایر اعضای جامعه ی پزشکی قرار نگیرند که این اختلاف نظر حرفه ای، امری رایج و شایع است. در کتاب اکسیر جوانی (You on a diet)، بارها از «سن واقعی» سخن به میان آمده. چگونگی محاسبه ی «سن بیولوژیکی» بر اساس عوامل و پارامترهای متعددی؛ مانند سبک زندگی، رفتارها و عادات روزانه ی مربوط به سلامتی، طول عمر و رفتارهای پرخطری؛ همانند استعمال دخانیات و غیره طراحی شده است. تاریخ تولد و تقویم در تعیین این سن، نقشی ندارند. اگر سالم و براساس عادت های درست، زندگی کرده باشید سن واقعی یا همان «سن بیولوژیک» شما کمتر و جوان تر از سن تقویمی تان خواهد بود.
اگر ناسالم زندگی کرده باشید، امکان دارد قبل از رسیدن به سی سالگی، شصت یا هفتاد ساله باشید! یکی از بزرگ ترین درس هایی که از محاسبه ی سن بیولوژیک آموخته ایم این است که اگر رفتارهای خود را درباره ی سلامت و زندگی تغییر دهید، به زودی پاداش آن را می گیرید.
به چه دلیل بدن و سلول ها پیر می شوند؟ چگونه می توان مانع پیری و از بین رفتن آن ها شد؟ اکثر ما فکر می کنیم که پیری و کهولت «یک دفعه» و «یک شبه» پیش می آید، بدین معنا که هر کسی مشغول زندگی خودش است و خوشحال و خوشبخت است؛ تا این که یک دفعه یک روز و به طور ناگهانی احساس بی حالی و ضعف می کند، از پا می افتد، نفسش تنگ می شود، دنیا دور سرش می چرخد و همه چیز جلوی چشم های آب مروارید آورده اش تیره و تار شده و نقش بر زمین می شود.
فردا صبح استخوان ها و مفاصلش درد می کند، فراموشی به سراغش می آید و دیگر نمی تواند حتی نام نزدیکانش را به خاطر بیاورد، پس، از زندگی بیزار می شود، گوش هایش نمی شنود و میل جنسی خود را از دست می دهد و رابطه اش با همسرش به رابطه ی خواهر و برادری تبدیل می شود.
به زودی احساس می کند مانند طفلی شیرخوار باید راس ساعت چهار بعد از ظهر شام بخورد و هرچه زودتر به رختخواب برود. طولی نمی کشد تنها هدف زندگی اش این می شود که بتواند قبل از چرت زدن جلوی تلویزیون، به رختخواب برود، یا دندان های مصنوعی را از دهانش خارج کند و داخل لیوان آب کنار تختش بیندازد تا مبادا نیمه شب در گلویش گیر کند و خفه شود. از نظر ما این سبک زندگی به این معناست که نه تنها از آبتنی در دریاچه زندگی کوچک ترین لذتی نمی برید، بلکه در آن غرق شده اید. هدف ما این است که با هم به رازهای جوانی، شادابی و سلامت دست یابیم و به عبارتی اکسیر جوانی را بنوشیم!
در جامعه ی پزشکی سنتی، درمان بیماری های مزمن و کنترل بیماری های حاد؛ مانند سرطان، بیماری های قلبی، سکته ی مغزی و سایر موارد که با افزایش سن رابطه ای مستقیم دارند، بسیار مورد توجه بوده است. پیش فرض رایجی که در این باره وجود دارد، بسیار شفاف، واضح و روشن است، مبنی بر اینکه بیماری های قلبی و سرطان به تنهایی، پنجاه درصد مرگ ومیرها را به خود اختصاص داده اند. اگر از شر این دو قاتل اصلی در امان باشید شاید بتوانید پنجاه درصد، بیشتر عمر کنید. این ادعا از جنبه ی علمی، صحت چندانی ندارد و اعداد و ارقام نشان داده اند که حتی اگر این بیماری های خطرناک و کشنده (بیماری های قلبی و انواع سرطان ها) را به طور کامل حذف کنید، می توانید فقط نه سال و نیم بیشتر عمر کنید نه 30 یا 40 سالی که بیشتر مردم انتظار دارند. چرا؟ چون بیماری های دیگری جای آن ها را می گیرند و همان نقش را ایفا می کنند.
اگر مایلید عمرتان افزایش قابل توجهی بیابد و از زندگی واقعی، لذتی عمیق ببرید (نه این که گاهی زندگی واقعی داشته باشید) باید خطر بروز انواع بیماری ها را کاهش دهید و فقط به فکر رهایی از بیماری های خطرناک نباشید. تنها راه ممکن برای تحقق این هدف مهم، این است که فرآیند پیری را در سطح سلولی و فیزیولوژیکی بدن تان کاهش دهید.
درمان سرطان یا هر بیماری دیگری به تنهایی، از سرعت فرآیند کهولت شما نمی کاهد و با این که پیری و بیماری، بر روی هم تاثیر می گذارند و با هم ارتباط دارند؛ اما موضوعات یکسانی نیستند. وقتی پیر می شویم، سیستم ها، بافت ها و اندام هایمان، مستهلک و نابود می شوند و در مقابل بیماری ها آسیب پذیرتر می شویم. اگر سرعت فرآیند پیری را کاهش دهیم و به موازات آن از بروز انواع بیماری ها پیشگیری کنیم، کیفیت زندگی و طول عمرمان را افزایش خواهیم داد. هدف ما در کتاب اکسیر جوانی، تحقق چنین زندگی ایده آلی برای شماست.
شایان ذکر است که محمد اوز (Mehmet Cengiz Oz) و مایکل اف. رویزن (Michael F Roizen) از جدیدترین و دقیق ترین تحقیقات و یافته های علم پزشکی بهره جسته اند. بدون شک بسیاری از پزشکانی که اهل تحقیق و مطالعه ی آخرین اخبار و انتشارات تحقیقاتی دنیا نیستند با این نظرات موافق نخواهند بود.
آیا افراد سالخورده، طعم ها و بوها را کمتر از دیگران تشخیص می دهند؟! بله، واقعیت دارد! در پیری به تدریج حساسیت خود نسبت به طعم ها و بافت های چربی مانند و میزان روغن موجود در غذا را از دست می دهیم. کاهش حساسیت نسبت به طعم ها می تواند زاییده ی کاهش سطح فعالیت پایانه های عصبی چشایی یا خشکی دهان باشد. متاسفانه اغلب سالمندان، به دلیل کهولت یا مصرف برخی داروها از این اختلال رنج می برند. این مشکلات منجر به کاهش میزان لذت بردن از طعم غذاها می شود که آن ها را به سمت مصرف بیشتر نمک یا طعم های شور و شیرین سوق می دهد که برای سلامتی آن ها مفید نیست.
خب، راه حل چیست؟ سعی کنید به جای اضافه کردن نمک یا شکر از فلفل، ادویه یا گیاهان معطر بیشتری استفاده کنید. گیاهانی؛ مانند رزماری (اکلیل کوهی) ریحان، نعنا، شوید، ترخون، مرزه، آویشن و ادویه هایی مانند زردچوبه، دارچین و غیره علاوه بر طعم فوق العاده، خواص دارویی شفابخش بسیاری دارند. به عنوان مثال شوید، کلسترول و چربی خون را کاهش می دهد. نعنا در کاهش نفخ معده و بهبود عملکرد دستگاه گوارش موثر است (مصرف بیش از حد آن باعث بیماری برگشت اسیده معده به مری و زخم مری می شود). رزماری (اکلیل کوهی) در بهبود عملکرد کبد و جلوگیری از آسیب های آن بسیار مفید است. زردچوبه به پیشگیری از آلزایمر کمک کرده و دارچین، کارایی هورمون انسولین در بیماران دیابتی را بیش از 50 درصد افزایش می دهد.
با افزایش سن، حس بویایی حتی بیش از حس چشایی تضعیف می شود. فرآیند بویایی که به وسیله ی فعالیت بیش از 1000 نوع مختلف از پایانه های عصبی بویایی بینی هدایت می شود، می تواند در نتیجه ی ابتلا به برخی بیماری ها ، مصرف برخی داروها یا آلودگی هوا، از کار افتاده یا تضعیف شود. این قبیل اختلات بویایی موجب نگرانی ما می شود. چرا؟ اختلالات بویایی؛ مانند ضعف حس چشایی، شما را به مصرف مواد غذایی مضر ترغیب می کند. این مواد غذایی، سن واقعی شما را در مقایسه با سن تقویمی تان افزایش می دهد. از طرفی شما را از مصرف مواد غذایی مفیدی که باعث کاهش سن واقعی و جوان نگه داشتن شما می شوند، باز می دارد.