حوزههای علمیه شیعه در درازنای تاریخ، همواره دانشمندانی بلندپایه را در خود پروریده که مشعل علم و دانش را برافروخته نگاه داشتهاند. آیه الله سیداحمد مددی موسوی از عالمان معاصر امامی و از شاگردان برجسته مراجع عالی قدر حضرات آیات عظام امام خمینی، خویی و سیستانی است. معظمله دانش آموخته حوزه علمیه نجف است و چند دهه است که در حوزه علمیه قم رحل اقامت افکنده و دانشپژوهان این حوزه را از زلال دانش خود سیراب میکند. استاد مددی را در حوزه قم بیشتر به تخصص در دانش رجال و حدیث، و بهطور خاص به نظریه تحلیل فهرستی، بهعنوان مسلکی در اعتبارسنجی احادیث، میشناسند؛ ولی حقیقت آن است که نوآوریهای استاد در زمینههای مختلف علوم اسلامی از جمله فقه، اصول، تفسیر و فهم آیات کتاب الهی نیز فراوان است. کتاب ارجنامه آیت الله سید احمد مددی موسوی در راستای زحمات و فعالیتهای این استاد گرانقدر است.
متن حاضر، حاصل دو گفت و گو با استاد مددی است، که یکی در آبان 1398 و دیگری در اسفند 1399 برگزار شده است. جلسه نخست با حضور حجتالاسلام والمسلمین محمد غفورینژاد و آقای حسینی دورود و جلسه دوم با حضور حججالاسلام و المسلمین رضا مختاری و محمد غفوری نژاد تشکیل شده است. حضرت استاد در این گفت و گو در مورد تبار و خاندان خود، آغاز تحصیل علوم دینی در مشهد و مهاجرت به حوزه علمیه نجف اشرف سخن گفته است. در خلال این گفت و گو، نکتهها خاطراتی از علمای حوزه نجف، همچون حضرات آیات، امام خمینی، موسوی بجنوردی، خویی، حکیم، سیستانی مطرح شده است که از بعد تاریخ شفاهی حوزه علمیه نجف، حائز اهمیت است. گزارش نحوه سلوک معنوی عالمان حوزه علیمه نجف اشرف، قم و مشهد در سخنان استاد، شایان توجه است. استاد به اختصار، به دوره بازگشت از نجف و اقامت در حوزه علمیه قم نیز پرداخته، اجازات روایی معظمله از عالمان امامی و زیدی، بحش پایانی این متن است.