آسمان شناس

معرفی کتاب آسمان‌ شناس

کتاب «آسمان‌شناس»، سرگذشت و خاطرات شهید حسن آبشناسان که توسط مشهود گودرزی گردآوری شده است و در انتشارات  27 بعثت به چاپ رسیده است. کتاب «آسمان‌شناس» مجموع روایت‌های دوستان و آشنایان شهید آبشناسان را درباره او شامل می‌شود.

در طول تاریخ، کشورمان بارها با هجوم و غارت دشمنان و بیگانگان روبه‌رو شده است. همین تاریخ، گواه ظلم وستمی است که هر یک از این مهاجمان بر سرزمین و مردم دلیرش روا داشته و تاکنون نیز پایان نپذیرفته است. آنچه در این میان، نام بلند ایران و ایرانی را سرفراز نگه می‌دارد، جان‌فشانی مردان و زنان پاک‌بازی است که جان خود را برای اعتلا و سربلندی و حفط کیان ایران عزیز تقدیم کرده‌اند. در دوران هشت ساله جنگ ایران و عراق، حکومت بعث به خیال خام خود، قصد فتح یک‌ هفته‌ای تهران و نابودی انقلاب را در سر می‌پروراند؛ اما در نخستین حملات خود، ارتش و نیروهای بسیج مردمی، چنان سیلی محکمی به او زدند که به سرعت درخواست آتش‌بس موقت کرد. شکی نیست که در این دوران، حماسه‌آفرینی و رشادت‌های ارتش، سهم بسزایی در دفع حملات و حفظ تمامیت ارضی کشور داشته است.

سرلشکر شهید حسن آبشناسان از جمله فرماندهان هشت سال دفاع مقدس به شمار می‌رود که با فرماندهی در قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع) و حضور مستمر در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، صحنه‌های بی‌نظیری را در برابر رژیم بعث خلق کرد. او در راه دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی و مام وطن رشادت‌های بسیاری از خود نشان داد و لقب شیر صحرا را از آن خویش کرد. حسن آبشناسان ضمن اینکه یک فرمانده بسیار مبتکر و خلاق بود، یک عارف پرهیزکار هم بود. آنچه که از او به یادگار مانده است، این توصیه بود که فرزند زمان خودمان باشم. این شهید والامقام یک انقلابی واقعی بود و در زمینه استراتژی، تاکتیک و تکنیک هم از استادان برجسته به شمار می‌رفت. سرانجام روح بزرگ و الهی حسن آبشناسان روز هشتم مهر ۱۳۶۴ در عملیات قادر و در منطقه سرسول کلاشین شمال عراق با ترکش توپ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

کتاب «آسمان‌شناس»، شامل 35 فصل روایت بستگان و دوستان شهید آبشناسان در مورد ایشان به همراه عکس و اسنادی است که توسط مشهود گودرزی‌نژاد گردآوری شده است.

گزیده کتاب آسمان‌ شناس

از آخرین روزهای حیات شهید آبشناسان، یادداشت‌های جالبی مانده که جلب توجه می‌کند. در یکی از این یادداشت‌ها آمده است: «خواب دیدم در زمین راه نمی‌روم و در هوا پرواز می‌کنم، ولی هواپیما اوج ندارد. حدود دوسه متری زمین بود که مانعی در جلوی پرشم به وجود آمد که با گفتن یا علی اوج گرفتم و از مانع عبور کردم و به پرواز ادامه دادم.»