محمـد(ص) پیامبـر خاتـم در دل کویر و در جامعه ای متوحـش، دور از علم و معرفـت پـرورش یافـت. او منشـوری مترقـی از اخـلاق و انسـانیت را بـه جهان بشـری پیشـکش نمـود و تمدنـی متعالـی و بی نظیـر را بـا تلاشهـای پیوسـته خـود در جامعـۀ آن عهـد و سـامان نهادینـه سـاخت؛ تمدنـی کـه تـا امـروز نیـزّ همچنـان متفکـران و آزادمردانـی را از سرتاسـر دنیـا مجـذوب خـود میکنـد و زبـان و قلـم آنهـا را بـه تشـویق و تحسـین عملکـرد بی بدیـل او وا مـیدارد. ولتـر فیلسـوف فرانسـوی درایـن بـاره اذعـان دارد: «محمـد پیامبـر ، بی گمـان مـردی
بسـیار بـزرگ بـود. وی جهانگشـایی توانـا، قانونگذاری خردمنـد، سـلطانی دادگـر و پیامبری پرهیزگار بـود. او بزرگترین نقشی را که ممکن بـود در مقابل چشمان مردم عـادی ایفـا کنـد در روی زمیـن ایفـا کـرد.»
پیام او برای انسان معاصر چه بود؟و نسخه نجاتی که وی بهمنظور برون رفت از بشر متوغّل در عالم دنیا ارائه کرد چه ویژگیهایی داشت؟
بحث ما دربارهی زندگی پیامبر(ص) است. اگرچه ایشان مانند حضرت نوح(ع) عمر طولانی نداشت، اما پیامی آورد که بیش از عمر پیامبری نوح(ع) جاودانه ماند. حضرت نوح(ع) اگر دوهزار سال عمر کردند، نزدیک به هزارسال آن پیامبر بودند، اما پیامبر ما طی 23سال پیامی آوردند که چندین برابر عمر نوح(ع) جاودانه میماند. اگرچه ایشان مثل عیسی(ع) نابینایی را شفا نداد، اما پیامی آورد که قلب همه انسانها در طول تاریخ را را صفا بخشید. و اگرچه ایشان همچون صالح(ع) شتری از کوه بیرون نیاورد، اما قرآنی آورد که اگر بر کوهها نازل میشد«لرأیته خاشعا متصدّعا» (سوره حشر آیه21) کتابی که کوهها تحمل آن را نداشتند. ما از مردی صحبت میکنیم که اگرچه مانند موسی(ع) اژدهایی درنیاورد که سحر ساحران را باطل کند، اما کتابی آورد که برای همیشه خط بطلان بر سحر، خرافات و دورغها کشید. ما مفتخر به پیروی از پیامبری هستیم و از رفتار مردی بحث میکنیم که میلیاردها انسان در طول تاریخ شیفته پیام او بودند.