کتاب دختر وزیر نوشته امین نجفی ت.سط انتشارات افراز منتشر شده است. ما از ادبیات و سینمای افغانستان کم و بیش می دانیم و نمونه هایی را خوانده یا دیده ایم. اما تیاتر و ادبیات نمایشی در افغانستان حوزه هایی ناشناخته و چه بسا خاموش و خالی اند. سالیانی پیش زمانی که در پی تیاتر در افغانستان فرهنگ های تیاتر را جست و جو می کردم، تنها چند صفحه به کف آوردم، بیش تر متمرکز بر آیین های نمایشی و تقریبا هیچ در باب ادبیات نمایشی.
و چنین بود تا امین نجفی را در دانشگاه تهران یافتم. دانشجویی متعلق به افغانستان، باهوش، صبور و پیگیر. ما دانشجویان افغانستانی چندتایی دیگر هم داشتیم که همه کمابیش همین ویژگی ها را داشتند، اما امین تفاوتی کلیدی با دیگران داشت؛ می توانست به زبان فارسی درست، و با دایره لغاتی بومی بنویسد، چنان که انگار با وجود سن و سال کم، سال ها نوشته بود و نمایشنامه نوشته بود و بسیار خوانده بود و نمایشنامه خوانده بود.
نخستین نمایشنامه ی او که من خواندم همین دختر وزیر بود. برای من شگفتی برانگیز بود که دانشجویی جوان بی سابقه ی نمایشنامه نویسی و بدون پشتوانه ی فرهنگی تیاتر، این همه صحنه و نمایش و شخصیت را بشناسد. به وجد آمدم.
با هم سخن گفتیم، و منجر شد با بازنویسی دختر وزیر که قوی تر از نسخه ی نخست بود؛ و از همه شگفت تر این که، نه تقلیدی از نمایشنامه های ایرانی، که نسخه ی اصیلی بود از نمایشنامه ای که می توانست متعلق به افغانستان باشد و صدای یک متفکر جوان افغانستانی را در بر داشته باشد؛ کلماتی متعلق به سرزمین همسایه، درباری شرقی که افغانستان را تداعی می کند و نیز موضوع استبداد عقیده و خشونت و زنان دربند.