کتاب از طرف فرزند کوچک شما (چاپی و pdf)
این بار فرزندان از پدر و مادر روایت می‌کنند
معرفی کتاب از طرف فرزند کوچک شما
کتاب «از طرف فرزند کوچک شما»، مجموعه‌ای داستانی به قلم جمعی از نویسندگان (۱۴ نویسنده) است که در انتشارات مهرستان به چاپ رسیده است، دبیری این مجموعه را مکرمه شوشتری به عهده داشته است. در این مجموعه، فرزندان از والدین نوشته‌اند تا والدین کمی با دغدغه‌های آن‌ها آشنا شوند.
اگر به‌عنوان کتابخوان دنبال روایت‌هایی خواندنی و مستند دربارۀ این کلیدواژه‌ها هستید، می‌توانید با خیالی جمع، کتاب « از طرف فرزند کوچک شما» را انتخاب کرده و در سبد خریدتان بگذارید. کتاب خوش‌دست و خوش‌همراهِ از طرف فرزند کوچک شما حاوی روایت‌هایی است بکر، به زبان کودکان بزرگ‌شده‌ای که اکنون هریک برای خودشان صاحب منصب و کلمه شده‌اند. روایت کودکانی است که به‌سبب قرارگرفتن در موقعیت ویژۀ زیست والدین‌شان دچار مخاطراتی شده‌اند و سرنوشت‌شان به‌گونه‌ای که دل‌خواهشان بوده، رقم نخورده است. سرنوشتی دارند که عده‌ای‌شان از آن راضی‌اند و عده‌ای دیگر، خودشان را راضی کرده‌اند. روایت‌هایی است که صاحبانشان دست‌به‌قلم شده‌اند تا آن‌ها را با همۀ کسانی که هم‌مخاطره‌شان هستند، شریک شوند، تا بدانند زندگی چرخه‌ای تکراری از داستان‌ها با پیرنگ‌هایی مشابه، اما ساختارهایی متفاوت است. این خاصیت آدمیزاد است که در هنگام رویارویی با مشکلات، اگر بداند کسی یا کسان دیگری همچون او، با مسئله‌ای یا مسائلی شبیه به زندگی او روبه‌رو بوده‌اند، راحت‌تر می‌تواند خودش را به مرحلۀ پذیرش برساند.
گزیده کتاب از طرف فرزند کوچک شما
صبح زمستانی سال 1378 کنار بخاری آهنی کلاس، انگشت‌های یخ‌زده‌ام را گرم می‌کردم که مینا آمد. از اولین روزهای اول مدرسه بند کرده بود به من و هر بار، ایرادی از من می‌گرفت. یک‌بار می‌گفت: چرا این‌قدر قدت بلند است. بار دیگر می‌گفت: چرا لاغری، چرا دفترت این رنگی است، چرا...آن روز هم وقتی هلک‌هلک آمد طرفم، می دانستم برنامه جدیدی برای اذیت‌کردنم دارد. شروع کردم به خواندن یکی از درس‌ها تا دست از سرم بردارد، اما صدایش در کل کلاس پیچید و محکم خورد به صورتم.
تو مامانت ناتنیه!
چشم‌هایم را از روی کاغذ کتاب فارسی گرفتم و بردم روی صورتش که داشت نیشخند می‌زد. شبیه فاتح جنگی بود که تازه شیپورش را زده‌اند. چند ثانیه در ذهنم دنبال معنای کلمه ناتنی گشتم، اما چیزی دستگیرم نشد. تا به آن ساعت نشنیده بودمش. کتاب را بستم و گفتم: «یعنی چی ناتنی؟!» رفت سمت تخته و با گچ سفید شروع کرد به نوشتن.
-یعنی مامان راستکی‌ت نیست. مامان تو یکی دیگه‌ست.
