گردشگری مدرن رشتهای علمی است که توجه بسیاری از کشورهای توسعهیافته، همچنین دانشگاهها و مراکز علمی معتبری در سرتاسر دنیا را به خود معطوف ساخته و نظر محققان رشتههای مختلف را نیز جلب کرده است. چنانکه دانشکدهها، نشریات علمی و پژوهشی معتبر و انجمنهای علمی مختلفی در سرتاسر دنیا در حال توسعه و ترویج علوم مختلف در حوزه گردشگری هستند. گردشگری عملکرد متقابل گردشگر و تولید فضای گردشگری در ارتباط با سفر به مناطق مختلف و بازدید از جاذبههای مربوط به گردشگری است و توسعه فعالیتهای گردشگری غالباً منوط به همین جاذبههای متنوع طبیعی، فرهنگی، تاریخی، ورزشی و... است که این جاذبههای گردشگری برای توسعه گردشگری در یک کشور اهمیت دارند.
یکی از پتانسیلهایی که میتواند به عنوان انگیزه و هدف در گردشگری شناخته شود و قابلیت این را داشته باشد که به موضوعی فرابخشی در صنعت گردشگری تبدیل شود، ورزش و جاذبههای ورزشی است که از آن به منزلۀ گردشگری ورزشی یاد میشود. کتاب توسعۀ گردشگری ورزشی اثر جیمز هیگام و تام هینچ و با ترجمه دکتر داود حومنیان، دکتر رضا حیدری و دکتر مهدی اصفهانی که توسط انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رسیده، تفکر انتقادی به مسائل مربوط به توسعه را توجیه میکند. در کتاب پیشرویتان، گردشگری ورزشی با در نظر گرفتن ورزش به عنوان یک جاذبۀ گردشگری و با مطرح کردن ظرفیتهای مشخص ورزش که در مجموع سهم منحصربهفردی در گردشگری ایجاد میکند، مفهومسازی شده است. این رویکرد در راستای مطرح کردن ماهیت متنوع، پویا و پیچیدۀ ورزش و گردشگری در نظر گرفته شده است. هدف کلی کتاب فوق، پیشبرد تفکر نظری در موضوع توسعۀ گردشگری ورزشی به طور کلی و تفکر انتقادی در مورد تاثیر متقابل نیروهای محلی و جهانی در توسعۀ ورزش و گردشگری است.
کتاب در 5 فصل تنظیم شده است. بخش اول مقدمه است که به معرفی هدف و ساختار کتاب میپردازد، توسعه و رشد گردشگری را تشریح میکند. بخش دوم، مبانی توسعه گردشگری ورزشی شامل فصلهای دوم تا چهارم است.این بخش با هدف مطالعه مبانی گردشگری ورزشی، بازارهای گردشگری ورزشی و فرایندهای توسعه را در اختیار خواننده قرار میدهد. بخش سوم، توسعه گردشگری ورزشی و فضا (فصلهای پنجم تا هفتم)، بر عناصر فضایی ورزش تمرکز دارد. این فصلها به توسعه گردشگری ورزشی در ارتباط با فضا، مکان و محیط میپردازد. بخش چهارم، توسعه گردشگری ورزشی و زمان (فصلهای هشتم تا دهم)، توسعه گردشگری ورزشی را با زمان بررسی میکند. بخش پنجم، نتیجهگیری (فصل یازدهم)، با مرور مباحث قبلی بهعنوان بستری برای بررسی آینده ورزش و گردشگری و تحقیقات گردشگری ورزشی به پایان میرسد.
فصل دهم، روندهای تکاملی در گردشگری ورزشی است که به بررسی رابطه متقابل بین ورزش و گردشگری در یک زمینه تکاملی یا بلندمدت میپردازد. همانطور که در تکامل در مقاصد گردشگری از طریق یک چرخه عمر مفهومسازی شده است، فرایندهای توسعه گردشگری ممکن است تحت تأثیر پویایی قدرتمند ورزش قرار گیرند. برای مثال الگوهای فضایی در حال تکامل ورزش احتمالأ تأثیر مستقیمی بر توسعه گردشگری داشته باشند. عکس آن نیز صادق است، زیرا گردشگری ممکن است بر انواع ورزشهای انجام شده در مناطق مقصد تأثیر بگذارد. موجسواری با توجه به انتشار آن از مکان اصیل خود یعنی هاوایی به مناطق جدید جهان در پاسخ به تقاضای محلی و غیرمحلی (گردشگری) مثال خوبی از این فرایند است...