هنگام بازگشت از سفر پاریس، تعدادی کتاب به همراه داشتم که می‌دانستم دردسرساز هستند. شک داشتم کتاب‌ها را در چمدان بگذارم یا ساک دستی. حاج‌آقا گفتند: «چه شده است؟» گفتم: نمی‌دانم این کتاب‌ها را کجا بگذارم؟ ایشان گفتند:«نترسید. اینها را به من بدهید.» کتاب‌ها را در دستمال یزدی پیچیدند، و به دست گرفتند؛ اما من همچنان نگران بودم.موقع پیاده‌شدن از هواپیما، مشکلی پیش نیامد و خیالم کمی راحت شد. در گمرک به یکی از پلیس‌ها گفتند: «من می‌خواهم نماز شکر بخوانم.» پلیس، ایشان را به دفترش راهنمایی کرد.کتاب‌ها را روی میز گذاشتند. نماز را خواندند و از اتاق بیرون آمدند. موقعی که در حال خروج از گمرک بودیم، متوجه شدیم کتاب‌ها را روی میز جا گذاشته‌اند. مردد بودیم برگردیم یا نه که پلیس صدایمان زد و گفت: «کتاب‌هایتان را جا گذاشته‌اید!» سپس کتاب‌ها را به ایشان داد. حاج‌آقا به من گفتند: «بیا بگیر.» وقتی از محوطهٔ فرودگاه بیرون می‌رفتیم، می‌خندیدیم و به حاج‌آقا می‌گفتیم: «چقدر خوب کتاب‌ها را نگه داشتند! »

صفحات کتاب :

116

کنگره :

DSR۱۵۶۸

دیویی :

۰۸۴۲۰۹۲ / ۹۵۵

کتابشناسی ملی :

۸۹۳۰۹۶۴

شابک :

978-622-7897-34-0

سال نشر :

1401