این نوشتار اشاره ی مختصری است به سرنوشت جوانانی که از حوزه علمیه پا به مسلخ گذاشتند جوهره مردانگی آنها در تهاجم گسترده بعثیون خودش را آشکار کرد اگر چه زخمهای فراوان خورند اما حماسه ای بزرگ خلق شد تا امروز و فردا سبب افتخارمان باشد.در توصیف این عزیزان به عباراتی از وصیتنامه و نکاتی از زندگی آنها اکتفا کردیم. بهترین معرف این شهیدان وصیت نامههای آنها است که دقیقا راه و اهداف آنها را آشکار میکند. دریغ که به دلایل مختلف، برخی از این وصیت نامه ها در دسترس ما قرار نگرفته است.جای خالی وصیت نامه ها را با آوردن خاطرات این شهدا پر کرده ایم که مرور خاطرات آنها چراغی بر ظلمات مسیر ما ست .
در تقلب احوال جوهره وجود انسـانها دانسـته میشـود و در کشـاکش دفاع از یـک آب وخاک شـیرمردان و دلیران شـناخته میشوند. مقاومـت در برابـر گلوله هایـی داغ و ترکش هایـی کـه مکـرر هجـوم میآورنـد جـز بـا دلـی پـر قـدرت محقـق نمیشـود . و آنان که بیشتر می ایستند زخمی به مراتب بیشتر می خورند.