کتاب شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس)، نوشتۀ احمد الهامی کرمانشاهی بوده که به کوشش علی انسانی به رشتۀ تحریر در آمده است. این اثر بر وزن شاهنامه سروده شده و روایتی منظوم از قیام سیدالشهداء (ع)، از ابتدای حرکت آن حضرت تا قیام مختار است. کتاب پیش رو حوادث مربوط به شهادت امام حسین و اسارت اهل بیت (ع) را در برمیگیرد. این اثر با درج خلاصهای از منظومه آغاز شده و با واژه نامهای خاتمه مییابد.
الهامی در منظومۀ خود، روایتگر وقایع، از حرکت تا شهادت امام حسین (ع) و یاران او، اسارت خاندان و قافلهسالاری حضرت زینب (س) تا بازگشت به مدینه و قیام مختار است و آنگونه از منظر فرم، محتوا و زبان، استادانه عمل کرده است که اهل فن و حتی رقبای او، زبان به تحسین وی گشودهاند. تا آنجا که ادیبالممالک فراهانی در معرفی و توصیف او، میگوید: «فردوسی شاه کربلا الهامی است».
چو بگذشت از سوگواری سه روز/ به چارم چو شد مهر، گیتی فروز
کیی پیک زی بیت مَقدس بتاخت/ شه شامیان را خبردار ساخت
چو آگاه شد، زود بسپرد راه/ به شام آمد و کرد جا بر به گاه
همه شامیانش به در تاختند/ نوا سوکوارانه افراختند
مر او را به مرگ پدر تعزیت/ بگفتند و بر سلطنت تهنیت
چو بگذشت چندی از آن کار باز/ یکی بزم، دارای نو کرد ساز
نمود از بدن جامهی سوک، دور/ یکی هفته میداشت بر پای، سور
از آن پس به هر شهری و کشوری/ امیری فرستاد با لشگری
اَبَر جای مروان به حکم یزید/ به یثرب زمین، حکمران شد ولید