احیای سنتهای فراموش شده حوزههای علمیه و بازگشت به اصالت روحانیت، از آرزوها و آمالی بوده است که مراجع و بزرگان حوزۀ علمیه به دنبال آن بودهاند. علیرغم تأکید بزرگان و مراجع و اهتمام اساتید معظم حوزۀ علمیه و تخصیص بودجههای فراوان در جهت گسترش آموزش و پژوهش، امر احیای سنتهای کارآمد، پروژهای بر روی زمین مانده و ناکام در سالهای گذشته است.
حوزۀ علمیۀ خراسان به عنوان مرکزی تحولگرا در سالهای اخیر ، گامهای اساسی در جهت تحول دانشی و پژوهشی برداشته و طرحهای زیربنایی را در بستر نخبگان و مدارس حوزۀ علمیۀ خراسان آغاز نموده است.
یکی از پروژههای مهم که با عنوان«حوزۀ علمیه، سنتهای کارآمـد» در حوزۀ علمیۀ خراسان معرفی گردید، اقدامی ارزنده در راستای تعریف و احیای سنتهای اصیل حوزۀ علمیه و معرفی دستاوردهای ارزشمند حوزه به عنوان الگوی عملی و علمی طلاب است.
نوشتار حاضر ، در راستای سیاست حمایتی معاونت علمی حوزه علمیه ازطرح مزبور، توسط انتشارات حوزۀ علمیۀ خراسان به چاپ رسیده است.
حوزۀ علمیه رفتارها و بایدها و نبایدهایی دارد که متأسفانه به علل مختلف کمرنگ شده است. ما بر این باوریم که این حوزه، امانتی در دست ماست؛ از نسل طلایی شیخ طوسیها، علامه حلیها، محققها، شهید اول و ثانی و بزرگان دیگر . لذا باید این امانت را با حفظ همان ویژگیهایی که داشته است، نگهداری کنیم و به نسلهای بعد برسانیم.
نگاه ما بـه سنتهای کارآمد، نگاه تشریفاتی یا فرعی نیست بلکه به عنوان واجب و وظیفهای شرعی و اصلی است که بتوانیم سبک زندگی و شاکلۀ اصلی حوزۀ علمیه را که در میان بزرگان و علما وجود داشته است، برای طلاب جوان تبیین کنیم.
حـوزۀ انقلابی که به عنوان حوزۀ ایدهآل و واقعگرا مدنظر است.