کتاب هی برف برف، هی برف شامل 10 شعر کلاسیک و چهارپاره از سعیده موسوی زاده با مضامینی ویژه کودکان است. «هی برف برف، هی برف»، «خانه سازی»، «شیرینی تر»، «کبوتر»، «من می دهم به او بیست»، «سین هشتم»، «چشم عسلی»، «مسافر»، «عینک من» و «اسب خیالی»، عناوین این شعرهاست و تِم آنها مسائل اجتماعی و اخلاقیِ پیرامون دنیای کودکان است و اساساً با فضای ذهنی کودکان و خردسالان هم سروده شده اند.
عمده این شعرها، تصویری و درباره فرآیندهای جهان طبیعت مانند بارش برف و آمدن زمستان یا در مورد چیزهایی است که کودکان برای اولین بار با آنها مواجه می شوند مثل مجسمه هایی شنی که کنار ساحل می سازند و با یک موج دریا و یا یک باران اندک، از بین می روند. مخاطب مفاهیم اجتماعی -اخلاقی نهفته در همه این شعرها، همانند مجموعه دیگر موسوی زاده «کتاب خوردنی»، خود کودکان هستند.
در مجموعه جدید، او سعی کرده از زاویه دید کودک و به دور از کلیشه های رایج چند دهه اخیر، به فرایندهای طبیعی مثل بارش برف و باران و تابش خورشید، نیز مفاهیمی مانند احترام گذاشتن به بزرگترها و قدردانی از آنها و همچنین فواید عملی ملزوماتی مانند عینک برای دیدن و ... بپردازد؛ در واقع ضمن پرهیز از نگاه آموزشی صرف و تنها با بهره گیری از موسیقیِ شعر، زبان ساده و روان و لذتبخش، پیام خود را به کودکان منتقل کند...