تا حالا شده به واژه «مهربونی» فکر کنی؟
تابه حال شده رو معنی مهربونی تمرکز کنی؟
وقتی چشم به این دنیا باز کردیم، اول مفهوم مهربونی رو درک کردیم و بعد کلمه اش رو یاد گرفتیم!
وقتی مهر بی دریغ مادر رو با تموم وجود حس کردیم و فهمیدیم که آغوشش امن ترین جای جهانه، مفهوم زیبای مهربونی رو فهمیدیم، ولی اون موقع نمی دونستیم اسمش چیه!
بعد که حرف زدن یاد گرفتیم و با کلمات آشنا شدیم، وقتی مهری از کسی دیدیم و صداش کردند «مهربون»، معنی کلمه ش رو فهمیدیم.
چقدر اون روزها از افراد مختلف مهربونی می دیدیم…
چقدر همه بهمون مهر می ورزیدند و مورد توجه بودیم…
تابه حال به این فکر کردی که چرا یه بچه ی کوچیک اِنقدر مورد مهر قرار می گیره و هرچه بزرگ تر میشه، این مهر و لطف آدما بهش کمتر میشه؟
وقتی انسان به دنیا میاد، کامل و بی نقصه و از همون روز اول، آموزش دیدنش شروع میشه و اولین چیزی که از این دنیا دریافت می کنه، مهر مادره!
یعنی مهربونی کردن و عشق ورزیدن اولین چیزیه که یاد گرفتیم.
بعد آموزش های بعدی شروع میشه.
اولین شکل گیری شخصیت توسط مادر، پدر، خواهر، برادر و یا هر کسی که باهاش زندگی می کنه، شروع میشه و بچه از بین این شخصیت ها انتخاب می کنه که کدوم رفتار و اخلاق رو از کدوم شخصیت برداره!
وقتی بچه ای می بینیم، چون هنوز خُلقیات بَد در اون شکل نگرفته و پاکیش کاملاً مشخصه، ما رو جذب می کنه که باهاش مهربون باشیم و هرچقدر که بزرگ تر میشه، کم کم بَدشدن رو یاد می گیره و بابت هر لکه ی سیاهی که روی روحش می شینه، مهر کمتری از بقیه دریافت می کنه…