کتاب صداهایی برای ننوشتن آواهایی برای نوشتن pdf
معرفی کتاب صداهایی برای ننوشتن آواهایی برای نوشتن
کتاب صداهایی برای ننوشتن آواهایی برای نوشتن یک راهنمای بسیار کاربردی و مفید برای افرادی است که به نوشتن علاقمندند و می خواهند بنویسند. اگر شما نیز در جستجوی راهی برای بهتر
نوشتن و خلق آثاری با ساختار درست و منطبق با قواعد ادبی هستید ، کتاب صداهایی برای ننوشتن آواهایی برای نوشتن را از دست ندهید .
«صداهایی برای ننوشتن؛ آواهایی برای نوشتن»، کتابی به قلم دکتر فریدون اکبری شلدره درباره هنر نویسندگی است که دکتر بها ءالدین خرمشاهی بر آن مقدمه نوشته است:«این کتاب خوش تدوین و خوش خوان، یکی از راهبردی ترین و کاربردی ترین کتاب های آموزش نوشتن است که دست نویسندگان جوان را به سرشاخهٔ هوش (در این جا) یعنی هنر نویسندگی یا نویسندگی هنری که اساس آن بر روشن و روان نوشتن است؛ می رساند.»
دکتر اکبری در این اثر به سوالات زیادی درباره «نوشتن» پاسخ می دهد، نوشتن چیست؟ چه فرایندی دارد؟ خاستگاه نوشتن، کجاست؟ درباره دو رویکرد شناختی و فرهنگی به نوشتن سخن می گوید، پیوند مغز و زبان با نوشتن و مهارت های زبانی را تشریح می کند و کارکرد حس های برونی و درونی را در نوشتن بیان می کند. بی شک خواندن این اثر برای نویسندگان نوپا، به ویژه آن ها که می خواهند اولین اثر ادبی خود را خلق کنند. راهنمای بسیار ارزنده ای است.
گزیده کتاب صداهایی برای ننوشتن آواهایی برای نوشتن
اگر زبان پژوهان بر این باورند که زبان، پدیده‌ای زنده و زایاست، پس بی‌راه نخواهد بود اگر ما نیز بر این باور باشیم که هر یک از عناصر سازه‌ای و اندامگانی زبان نیز، همچون واژگان، بوی و خوی و رنگ و رویی داشته باشند. واژگان برای خود "آن" و "جان" و رسم و نشانی دارند، برخی طرب‌ناک و آتش انگیزند و برخی بوی‌ناک و شرخیز.
البته، واژه را به حس، دریافتن، و بوی بردن از جان و جوهر آن، کار هر ناشسته رویی نیست؛ رسیدن به این توانایی و ادارک مهندسی الفاظ زبان، سال‌ها تمرین، تکرار، خواندن آثار و نوشتن، نیاز دارد و شناخت مزاج و طبیعت واژه‌ها به رشد نگاه تشخیصی و پرورده، وابسته است. به همین روی، آن‌چه در زنگ نوشتن در مدارس باید رخ دهد؛ آموزش، تقویت و پرورش توانایی خوب دیدن، خوب گوش دادن، خوب بوی بردن، خوب حس کردن، درست اندیشیدن، فکر را در چهارچوب و قفس واژگان و عبارت زبان در کشیدن، تبدیل گفتار به نوشتار و سرانجام تولید نوشته‌ی به هنجار است.
به بیان دیگر، راه رسیدن به مهارت خوب نوشتن، سه شاخه و نه گام دارد. این شاخه‌ها و گام‌ها، نردبان بیست و هفت سطحی را پیش روی فراگیران و آموزش‌دهندگان پدیدار می‌سازد. پس از پیمودن این نردبان، فربه‌سازی ذهن و زبان، تربیت چشم، گوش، حس و هوش در ایجاد توانایی و مهارت نویسندگی بسیار کارا و اثرگذار هستند.
