اثر حاضر، ترجمه فارسی مبحث تقیه از کتاب «القواعد الفقهیه: ثلاثون قاعده فقهیه عامه تجری فی مختلف ابواب الفقهیه» تالیف آیت الله مکارم شیرازی است که به صورت جامع و مبسوط مطرح شده است. ابتدا تقیه تعریف شده و اقسام و اهداف آن بیان شده است. سپس علت تاکید شدید بر تقیه در موارد خاص گفته شده است. در ادامه حکم تکلیفی تقیه توضیح داده شده است. در نهایت نیز حکم وضعی تقیه بررسی شده است.
«تقیه و حفظ نیروها» نوشته آیت الله ناصر مکارم شیرازی(-۱۳۰۵) است. این کتاب به تقیه و موارد وجوب و حرمت آن و همچنین تنبیهاتی در خصوص مسائل مربوط به آن می پردازد.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
اعتقاد به تقیه از سابقه دارترین عقایدی است که شیعیان اهل بیت: را به آن می شناسند و به خاطر آن بیشترین بدگویی را نسبت به شیعه روا داشته اند؛ حال آنکه نه معنای آن را می دانند
ونه موارد حرمت و جواز آن را، و غافل اند از اینکه این عقیده عقیده ای است که عقل و نقل به آن حکم می کند و فروع فراوانی در ابواب مختلف فقه از عبادات و غیر آن بر آن مبتنی است.
بنابراین، عقیده به تقیه از دو جهت با مذهب حق ارتباط دارد:
۱/ از ناحیه فقه و قواعد آن، و فروع فراوانی که بر اساس تقیه بناشده است.
۲/ از ناحیه کلام و عقاید؛ چرا که عقیده به تقیه نزد کسانی که از مقصود و موارد آن غافلند دلیلی است بر ضعف مذهبی که قائل به آن است.
ما هر چند در اینجا از تقیه به عنوان یک قاعده فقهی بحث می کنیم، ولی در ضمن این مباحث تلاش خواهیم کرد از ناحیه عقیدتی نیز آن را توضیح دهیم تا سطح ارزش ایرادهایی که مخالفان به آن دست یازیده اند معلوم شود، و بدانند که این گمان باطل همانند گمان های باطل دیگر ناشی از کمی ارتباطشان با ما بوده، و اینکه عقاید ما را از خود ما نگرفته اند، بلکه از کتاب هایی گرفته اند که آمیخته به باطل و مملو از انواع تهمت هایی است که یا ناشی از تعصبات قومی و مذهبی است و یا نتیجه دخالت دشمنان دین در امور مسلمانان برای ایجاد تفرقه در اتحاد آنها و گسترش دشمنی در میانشان بوده، تا با هم به نزاع برخیزند و در نتیجه سست گردیده و هیبتشان از بین برود.