شب بود و نسیم خنکی شاخ و برگ های درختان پارک را تکان می داد. مهران و لاله روی نیمکت در گوشه ای دنج و آرام نشسته و به بگو بخند مشغول بودند؛ درحالی که آسمان پرستاره در پیش چشمانشان نمایان بود و درخت انار از پشت نیمکت شاخ و برگ خود را به بالای سر آن ها می رساند. در آن محیط دنج و آرام فقط صدای وزش باد و صحبت های مهران و لاله سکوت را می شکست. مهران آن شب با کلی ذوق و شوق از امید و آرزوهای خود برای لاله می گفت. تمام آرزوهای مهران، تمام امیدهایش در یک ستاره جمع شده بود. ستاره ای که دنیایی بهتر را نوید می داد و مهران چنان از سفر به این ستاره (سیاره) می گفت که گویی دسترسی به این ستاره از انارهای روی درخت در چند قدمی آن ها آسان تر است. در سال های دور جد مهران به همراه گروهی بزرگ به یک سیاره ای مشابه زمین در دوردست سفر کرده بودند و حالا او آرزوی سفر به این سیاره را در سر می پروراند.

لاله که این سفر را خیالی خام و ناممکن می دانست: «آخه پسر خوب چه جوری می خوای بری اونجا؟ چه اصراریه آخه؟!»

مهران: «بالاخره یه راهی پیدا می کنم، تو هم اگه تعریفای پدربزرگ منو شنیده بودی، اینو نمی گفتی.»

لاله: «ببخشیدا ولی پدربزرگتم یه خورده پیاز داغشو زیاد کرده، وگرنه زندگی تو اونجا با اینجا چه فرقی می کنه!»

مهران: «خیلی فرق می کنه، زندگی تو اون سیاره خیلی پیشرفته تر از اینجاست، اونجا امکاناتی دارن که روی زمین به خواب هم نمی بینی، یه لحظه چشمات رو ببند و دنیایی رو تصور کن که هر لحظه به هر جایی که بخوای می تونی سفر کنی، می تونی محیط زندگیت رو هرجور که بخوای درست کنی با هر شکلی که به ذهنت می رسه، تا دلت بخواد وقت آزاد داری که بتونی که چیزای مورد علاقت رو دنبال کنی، فقط کافیه به اونجا برسیم.»

لاله که بارها تعریفات مهران را شنیده بود؛ درحالی که آه عمیقی می کشید: «سیاره قهرمانان.»

سال نشر :

1402

صفحات کتاب :

192

کنگره :

‫PIR8364‬‬

دیویی :

‫‭8‮فا‬3/62

کتابشناسی ملی :

9226341

شابک :