کتاب انسان از جنین تا مرگ pdf

معرفی کتاب انسان از جنین تا مرگ

در کتاب انسان از جنین تا مرگ، تأثیر متقابل رفتارهای برادران و خواهران بر زندگی یکدیگر نوشتۀ دوروتی رو، در می یابیم که چقدر روابط بین برادران و خواهران می تواند دردناک، یا فوق العاده و بی نظیر باشد. همچنین در این اثر دلیل ارتباطات برادران و خواهران را کشف می کنیم.

دوروتی رو (Dorothy Rowe)، یک عمر درباره ی برادرها و خواهرها مطالعه کرده است. وقتی کتاب انسان از جنین تا مرگ (My Dearest Enemy My Dangerous Friend) را بخوانید علت آن را خواهید دانست. نکته ای که آموخته این است که تنها یک چیز وجود دارد که می توانید درباره ی همه ی برادرها و خواهرها بگویید؛ در مورد همه ی آن ها تنها یک حرف و مطلب خاص برای گفتن وجود ندارد. برادرها و خواهرها مانند دانه های برف گونه گون و متنوعند. بی شک به همین دلیل، اشتیاقی که روانشناسان درباره ی مطالعه ی دلبستگی و تعلق خاطر برادرها و خواهرها به یکدیگر نشان داده اند کمتر از اشتیاقشان به مطالعه درباره ی ارتباط مادر - فرزند است.

در راستای انجام مطالعات درباره ی گروه های مختلف برادران و خواهران، پرسش نامه ها نمی توانند به طور طبیعی تنوع گسترده در تفاوت های این برادران و خواهران را بیابند و جمع و جور کنند. محققانی که برادران و خواهران را در طول دوران کودکی شان؛ یعنی زمانی که با هم در یک خانه زندگی می کردند، مورد مطالعه قرار داده اند فراوان نیستند.

با این حال، برای بیشتر ما ارتباط برادر و خواهری طولانی ترین ارتباطی است که ما در طول عمر خود داریم. چه این ارتباط کوتاه باشد یا بلند، به لحاظ احساسی و عاطفی خیلی ناراحت کننده است که ما نمی توانیم از این ارتباط چشم پوشی کنیم؛ همان طور که رابطه ی خود را با یک دوست قدیمی نادیده می گیریم. زمانی که برای فردی دریافت قطع ارتباط دائمی با یک دوست بی وفا و وظیفه نشناس سخت است، در آن صورت باید دانست که آن دوست جایی مانند یک برادر یا خواهر در زندگی فرد پیدا کرده است. علاوه بر این، اولین بار در تاریخ بشر ثبات سیاسی همه ی جهان در معرض تهدید قرار گرفته، نه از طریق برخی سلسله مراتب قدرت بلکه از طریق برادری و اخوت. برادری و اخوت در اسلام، سازمان نیست بلکه یک جنبش است که در آن همه با هم برادرند. آن ها با هم می جنگند اما در برابر یک دشمن با هم متحد می شوند، دشمنی که برادر نیست. اگر قرار باشد درباره ی برادران و خواهران مطالعه ای صورت بگیرد، اکنون انجام گرفته است.

لغت «برادر یا خواهر» به معنی دو کودک است که والدین یکسانی دارند، اما در عمل، کودکان در یک خانواده اغلب شامل نیمه تنی و نیمه ناتنی می شوند. در فرهنگ هایی که تعدد زوجات مجاز شمرده می شود این مورد بیشتر به چشم می خورد و نیز در بسیاری از خانواده ها پسر خاله ها، پسر عمه ها و پسر دایی ها برادر قلمداد می شوند. در یکی از ادیان، خانواده احتمالاً شامل برادران و خواهران نیمه تنی و ناتنی می شد زیرا زمانی که زنی فوت می کرد، به این دلیل که زنان در آن زمان به دلیل وضع حمل بیشتر مستعد مرگ و میر بودند، شوهر دوباره ازدواج می کرد. گاهی با زنی جوان تر که بتواند فرزندان بیشتری بیاورد یا با بیوه ای پولدار که احتمالاً یکی دو فرزند داشت ازدواج می کرد.

امروزه به سبب شیوع طلاق، خانواده های زیادی هستند که از ازدواج قبلی خود فرزندانی دارند. از این رو، زمانی که در کتاب انسان از جنین تا مرگ از لغت برادر یا خواهر استفاده شده، منظور برادران و خواهرانی هستند که والدین یکسانی دارند، نیمه تنی هستند یعنی یکی از والدین آن ها مشترک است، و ناتنی هستند؛ یعنی به دنبال یکی از والدین خود با کمال میل یا بدون رضایت وارد خانواده ای جدید می شوند؛ خانواده ای که در آن از قبل فرزند یا فرزندانی بوده اند و بزرگ تر های این خانواده انتظار دارند یا امیدوارند همه ی این بچه ها خود را برادر و خواهر قلمداد کنند. در خانواده هایی که شامل برادران و خواهران تنی، نیمه تنی و ناتنی هستند احساسات یکی از آن ها به برادر یا خواهر تنی ممکن است تا حدی با احساساتش به برادر یا خواهر نیمه تنی یا ناتنی اش فرق داشته باشد، اما همه ی این برادران و خواهران به لحاظ اینکه مجبور به زندگی با همدیگرند با پیچیدگی های یکسانی مطرح می شوند.

بهترین دلیل ارتباطات برادران و خواهران برگرفته از تحقیقات روان شناسی نیست بلکه از خاطرات، زندگی نامه ها و از آثار ادبی نویسنده است که تجربیات خود با برادر یا خواهرش را به شکل تخیلی برگردان کرده است. همه ی زندگی نامه نویس ها جسارت پرداختن به حوزه ی خطرناک دوران بچگی و ارتباطات بین برادران و خواهران را ندارند. بسیاری از آن ها به سرعت از کنار موضوعی که خودشان آن را «دوران شاد کودکی» می نامند، می گذرند. در برخی از زندگی نامه ها، برادران و خواهران در شجره ی خانوادگی جای خیلی کمی را به خود اختصاص می دهند. این امر حتی در مورد شرح حالی که یک شخص از خود می نویسد نیز صادق است. ریچارد وُلهیم در شرح حال بی نظیر و درخشانی که از زندگی خود ارائه داده بود از برادر خود تنها زمانی یاد کرد که حضورش بخش ضروری داستان را تشکیل می داد؛ یعنی وقتی که وُلیهم میل داشت چیزی در مورد خودش بگوید. با این نظر اجمالی، کاملا واضح است که ریچارد و برادرش رابطه ی دوستانه و سازگاری با یکدیگر نداشتند. ولهیم آن قدر صادق بود که وانمود نکرد رابطه ای دوستانه با برادرش دارد؛ رابطه ای که وجود نداشت.

در حالی که توقعات خانواده از فرزندان در فرهنگ ها و زمان های متفاوت به شدت متنوع است، مضامین اصلی تجربیات، بین برادران و خواهران، عمومی و مشترک است.

نخستین و مهم ترین مضمون و موضوع، مربوط به همه ی ما می شود؛ خواه برادر یا خواهر باشیم خواه نه. به عبارت دیگر، این مضمون همان نیاز عمده و گسترده ی ماست که می خواهیم حس بودن و فردیت خود را حفظ کنیم و از این که این حس از میان برود، می هراسیم. ذات همه ی روابط برادری یا خواهری ما هر چه که باشد بر همین اساس استوار است. حتی بی تفاوتی نسبت به برادر یا خواهری می تواند راهی برای محافظت از همین حس فردیت و بودن باشد. ارتباطات برادران و خواهران با یکدیگر به مقدار فراوانی به فردیت یک شخص اعتبار می بخشد و یا برعکس می تواند آن را بی اعتبار کند.