حکایاتی که مولوی در مجموعه ی دفاتر ششگانه جمع آوری نموده، همه و همه در رابطه با زندگی انسان ها هستند. او تمام دانستنی های خود را از کتاب های آسمانی، نوشتارهای تاریخی، نکات مربوط به مردم زمان خود به اضافه ی دیده ها و شنیده ها کلاً در دفاتر مزبور جمع آوری نموده است.

او در این مجموعه نکته های اخلاقی منظور داشته و در پایان غالب آن ها موضوع را به شیوه ای به ادیان، مذاهب، شریعت و طریقت و یکتاپرستی ارتباط داده و از این رهگذار هرچه که با افکار صوفیانه اش در تماس قرار گرفته به ویژه بزرگ تر کرده و به جلوه آورده است.

این کتاب به درخواست شاگرد مولوی، حسام الدین حسن چلبی، در سال های 662 تا 672 هجری تألیف شد. عنوان کتاب، مثنوی، در واقع نوعی از ساختار شعری است که در این کتاب استفاده می شود. مولوی در این کتاب مجموعه ای از اندیشه های فرهنگ اسلامی را گرد آورده است.

صفحات کتاب :

599

کنگره :

PIR5299‭‬ ‭/آ1‏‫ ‏‫‭1393ذ

دیویی :

8‮فا‬1/31

کتابشناسی ملی :

3075512

شابک :

978-964-374-463-2

سال نشر :

1393