سرشار کن از نور افق های جهان را
در خلوت جانم بنشان شور اذان را
چندی است دچار تبم ای یار نشان ده
سرچشمة آرامش بعد از هیجان را
دیدیم در آوای قنوت و شب تسبیح
شوریدگی حضرت لاهوتی جان را
همراهی ذکر تو رفیق دل ما شد
بر دوش گرفتیم اگر «بارِ گران» را
تا کوچ کند رخوت و تا گام نهد شوق
بخشید نگاهت نفحات رمضان را
گل داد بهار تو و دریا نگران شد
یکرنگی بسیار نفس های جوان را
بر عزلت ما بیشتر از پیش نظر کن
ای آینة صدق، ببر وهم و گمان را

صفحات کتاب :

106

کنگره :

PIR8203‭‬‭ /ح4314‏‫‬‮‭غ8 1395

دیویی :

8‮فا‬1/62

کتابشناسی ملی :

4329723

شابک :

978-600-03-0592-5

سال نشر :

1395