کتاب کلمات نمی میرند (چاپی و pdf)

معرفی کتاب کلمات نمی‌ میرند

کتاب «کلمات نمی‌میرند»، نوشتهٔ محسن عموچی است و نشر مهرستان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این کتاب به مهارت‌های ارتباط کلامی در خانواده می‌پردازد.

«ارتباطی کلامی» (Verbal Communication) یعنی از زبان برای انتقال اطلاعات، افکار و احساسات خود به دیگران استفاده کنید. توانایی صحبت کردن بخشی از مهارت ارتباط کلامی است، اما همه مباحث این مهارت را پوشش نمی‌دهد. این‌که شما پیام‌ها را چطور به مخاطب انتقال می‌دهید و چه درکی از پیام آن‌ها دارید، بخش مهمی از این مهارت است که بسیاری از افراد نیاز به پرورش آن دارند. در واقع نحوه برقراری ارتباط شما از گفته‌هایتان اهمیت بیشتری دارد. ارتباط کلامی فاصله‌ها را از بین می‌برد و گرمای عاطفی خانواده را افزایش می‌دهد و باعث دوام و قوام خانواده می‌شود، اما در صورت فقدان آن خانواده میان‌تهی شده و مرکزیت خود را از دست می‌دهد.

کاهش ارتباطات کلامی خانواده و ارتباط کلامی نادرست می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که خانواده‌ها از یکدیگر دور شده‌اند و صمیمیت در خانواده‌ها کم‌رنگ شده است، به گونه‌ای که بسیاری از طلاق‌های عاطفی که اکنون در زندگی‌ها شیوع پیدا کرده است، به دلیل مهارت نداشتن در ارتباط کلامی و نبود روشی صحیح در سخن گفتن است. می‌توان به جرأت اذعان کرد که یکی از فلسفه‌های اصلی تشکیل خانواده در دین اسلام این است که افراد با ازدواج به آرامش برسند. خانواده یکی از مهم‌ترین نهاد اجتماعی است که باید به آن توجه ویژه داشت، چون خانواده سلامت اجتماع را تضمین می‌کند، اعضای خانواده از کنار یکدیگر بودن باید لذت ببرند که خود می‌تواند آرامش را به ارمغان آورد. افرادی که از کنار هم بودن احساس شادی و لذت می‌کنند، ارتباطات کلامی بیشتری دارند و از هم‌صحبتی با یکدیگر بهره می‌برند و خوشحال‌اند و روزگار را بهتر سپری می‌کنند. اگر در خانواده‌ها ارتباطات کلامی تقویت شود، حس مسئولیت‌پذیری اعضای خانواده تقویت شده در نتیجه گذشت و فداکاری میان اعضای خانواده بیشتر خواهد شد.

گزیده کتاب کلمات نمی‌ میرند

دائم مراقب گفتار خود باشیم؛ زیرا اگر دلی را محزون کنیم، دیری نمی‌پاید که آن حزن و غصه به زندگی ما کمانه می‌کند. اگر دلی را نیز شاد کنیم، سهمی از آن شادی به ما تعلق می‌گیرد. همچنین، تأثیر رفتاری و عاطفی گرفتار منفی، می‌توان سالیان سال، ذهن اعضای خانواده و اطرافیان را درگیر کرده و احساس تنفر و خستگی روان ایجاد کند، هر چند آنان به روی خود نیاورند، می‌تواند مانند سنگریزه‌ای در کفش، دائم موجب رنجیده شدن خاطرشان شود.