این مجموعه که با قریب به 60 شعر همراه است، از سال 76 تا 91 سروده شده اند که اغلب با موضوعات آیینی، انقلاب و دفاع مقدس و اجتماعی هستند.
شعرها بیشتر در قالب کلاسیک و در غزل، مثنوی و رباعی گفته شده اند. این اثر در واقع دومین مجموعه شعر مولف بعد از کتاب شعر «صدای بومی یک مرد» است که هر دو آنها برای گروه سنی بزرگسالان سروده شده اند که به نظر می رسد این مجموعه اخیر «صدای بوم یک مرد» دارای پختگی است؛ زیرا در «صدای بوم یک مرد» که سروده های شاعر در سال های 65-72 است بیشتر شعرها تحت تاثیر هیجانات دوران جوانی بوده اند.
عنوان «صدای درخت ها» برگرفته از یکی از غزلیات این کتاب است که باید بگوییم عصاره تمام آن چیزی است که در این اثر مدنظر بوده است. این غزل دارای مضمون خداجویی و توحیدی است.
با نیت مسموم، نشسته به کمین، تیغ
امروز چه شق القمری می کند این تیغ
امروز که تاریک ترین روز جهان است
تقدیر، نشانده ست به چشمان زمین، تیغ
این سر، نه زمینی است، که در سایه عرش است
شرمی کن و بر بال ملائک منشین تیغ!
از حنجره کفر زمان هلهله برخاست
وقتی که فرود آمد بر تارک دین، تیغ
شد سرخ ترین خاطره، آن مردترین مرد
با زردترین ضربت نامردترین تیغ
کنگره :
PIR۸۳۵۴ /ب۴۳۵ص۴ ۱۳۹۶
شابک :
978-600-03-0314-3