درس ریاضی بدون شک یکی از مهمترین درسهایی است که دانشآموزان در تمامی مقاطع تحصیلی با آن سروکار دارند و عملکرد مناسب در آن، همواره برای دانشآموزان و والدین آنها از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. با توجه به اهمیت ریاضیات در مقاطع مختلف زندگی بشری، یکی از هدفهای نظامهای آموزشی این است که با گنجاندن مباحث ریاضیات در برنامههای تحصیلی به پرورش تواناییهای ذهنی و قدرت استدلال دانشآموزان کمک کنند و آنان را برای همگامی با تحولات علمی و پیشرفتهای فناوری در زندگی آینده مهیا سازند. از سوی دیگر، درس ریاضی و عوامل مؤثر بر پیشرفت و افت آن نیز همواره بهعنوان یک مسئله محوری در آموزشوپرورش مطرح بوده است، اما باوجود تحقیقات گسترده و بودجههای کلان بازهم همهساله با جمع کثیری از دانشآموزانی روبرو هستیم که با شکست در این درس مواجهاند (موسوی، ۱۳۹۳). از همین رو کتاب نقش فرزندپروری بر کاهش اضطراب ریاضی به پیشبینی خودکارآمدی و اضطراب ریاضی بر اساس تنظیم هیجان و سبکهای فرزند پروری ادراکشده پرداخته است.