گزارش های مکتوب و خاطرات مسئولان و مقامات در ایران چندان زیاد نبوده است. لذا بسیاری از وقایع و یا ابعاد آن ها بازگو نشده است. در حالی که در غرب توجه ویژه ای به خاطرات و گزارش های مکتوب رؤسای جمهور و سفرای خود در دیگر کشورها داشته اند. از این رو چاپ این گونه کتاب ها در یک یا چند میلیون نسخه به صورت عادی و تکراری در آمده و جامعه هم استقبال خوبی داشته است.

خاطره نویسی و جمع بندی تجربیات و یافته های سیاسی، اجتماعی به دلایلی در ایران معاصر بسیار کم بوده است. اگرچه در سال های اخیر به همت بعضی مؤسسات پژوهشی تاریخی اقدامات و سرمایه گذاری خوبی در این زمینه صورت گرفته، ولی هنوز تا رسیدن به سطح مطلوب مورد انتظار فاصله می باشد.

تصور منفی از کتاب های خاطرات و یادداشت های روزانه، یا به علت ترس از ریا و متهم شدن به «تعریف از خود» !، یا به دلیل بی توجهی مردم به گفته ها و نوشته های راویان مستقیم می باشد.
نویسنده نباید جامعه را از اطلاعات و تحلیل های دست اول و مستقیم به علت تصورات و یا القائات عده ای محروم کند. او می تواند تمامی تلاش خود را صرف نقل صحیح، دقیق و جامع وقایع بنماید و سندی معتبر برای شناخت و تحلیل پدیده های تاریخی، سیاسی و اجتماعی ارائه کند.

نویسنده این اثر از سال 1371 با این انگیزه به تدریج خاطرات و تجربیات خود را در چند جلد نگاشته و امید است که مجموعه ی آن ها چاپ و منتشر شود.

برشی از کتاب خاطرات یک دیپلمات جلد دوم
ایشان «آیت الله هاشمی رفسنجانی» به من گفت: «حالا که پذیرفتی به پاکستان بروی توجه داشته باش که ما با پاکستان بسیار کار داریم و شما فرد باتجربه ای هستی و پاکستان را خوب می شناسی و این برای ما کمکی برای حل بعضی از مشکلات است.»

بعد اضافه کرد:« به مقامات پاکستان بگویید که ما به دلیل اهمیتی که برای کشور پاکستان قائل هستیم یکی از شخصیت های برجسته خود را برای سفارت انتخاب کردیم». این عبارت در متن خبر ملاقات من و آقای هاشمی آمد و روزنامه ها هم چاپ کردند. چنین جمله ای را آقای هاشمی در خصوص هیچ سفیری قبل و بعد از آن نگفت.

کنگره :

DSR1568 ‭/م8آ3 1394

دیویی :

955/0824092

کتابشناسی ملی :

4004818

شابک :

978-600-03-0227-6‮‬‬‬

سال نشر :

1394

صفحات کتاب :

502