شعر زیباترین زبان برای بیان احساسات عاشقانه است و هنر بهکارگیری کلمات، شعر را از سایر متون ادبی متمایز میکندو همواره در دورههای تاریخی مختلف انواع احساسات پاک عاشقانه و عارفانه در قالب شعر ارائه شده است.
شاعرگرامی این اثر ؛ خانم حانیه حسین پور با تخلص ستاره است که کوله بار احساسات لطیف و عاشقانه اش را در قالب این گنجینه فراهم آورده و اولین تجربهشان است که به دنیای زیبای ادبیات پا گذاشته اند. گر چه بیشتر مضامین شعرهایش با عشق گره خورده است ولی بوی نمناکِ تنهایی را در ذهن مجسم می سازد. شاعر ساده و صمیمی در کوچه پس کوچه های لطیف شعر قدم می زند و سهم خودش را از این روزگار ، یک قلب پاک و وفادارانه می داند.
کتاب " کلبه ای از جنس آرامش " ، آمیزه ای لطیف از اشعار زیبا و دلنشینی است که می تواند مرهمی باشد بر قلب با احساس مردمان کوچه باغ شعر و ادبیات.
صدای تو زیبا بود
اما جهان، زیبایی را کم داشت
چشمان تو ماه بود
و آسمان ماه را کم داشت
ابروان تو مثل کمان بود
و تیر، کمان را کم داشت
روزها با تو قشنگ بود
و روزگار تو را کم داشت
تو سرآغاز شور و شادی لحظه ها بودی
اما لحظه ها تو را کم داشت
دریغا هیچ چراغی نتوانست این شهر تاریک را روشن کند
و افسوس که بی تو روشنایی معنایی ندارد
و این سکوت سنگین را هیچ صدایی نمی تواند بشکند
نظر دیگران //= $contentName ?>
عالی و با احساس بود...
عالی و بااحساس...