قلمرو تعلیم و تربیت اسلامی، از جمله حوزه هایی است که از دیرباز تاکنون مورد توجه رهبران دینی، فیلسوفان مسلمان و اندیشمندان قرار گرفته است. موضوعی که درباره آن کتب، رسائل و نوشته های فراوانی بالغ بر هزار جلد کتاب در عالم اسلامی به رشته تحریر درآمده است (رفیعی، 1377)، البته این موارد بدون ذکر مقاله ها، پایان نامه ها و طرح های تحقیقاتی است.

مضافاً به موارد مذکور می توان کتب، مقالات و پایان نامه های مکتوب به زبان هایی غیر از زبان های فارسی و عربی نیز اضافه نمود. اما در عین حال به نظر می رسد که علی رغم کوشش های مذکور آنچه تا حدود زیادی مغفول مانده است، عمدتاً فقدان وجود رویکردی تئوریک، نظام مند و همه جانبه و به ویژه با رویکردهای علم ی و تحقیقاتی در این قلم رو مطالعاتی است. مشکلی که همچنان نیز بر حوزه مطالعات و پژوهش های تعلیم و تربیت اسلامی سایه افکنده است.

اثر حاضر از سه بخش،
بخش اول رویکردهای روش شناختی در حوزه مطالعات تعلیم و تربیت اسلامی،
بخش دوم مطالعات مفهومی و بررسی های انسان پژوهانه همراه با طرح دلالت های تربیتی مبتنی بر بررسی مفردات انسان شناختی اسلامی همچون روح، عقل، فطرت و نظائر این ها
و بخش سوم نیز به طرح نظریه های ساختاری در پارادایم تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته است.

صفحات کتاب :

340

کنگره :

BP۲۳۰/۱۸‏‫‬‮‭/م۴۴ن۶ ۱۳۹۷

دیویی :

297/483

کتابشناسی ملی :

4953611

شابک :

978-600-309-334-8

سال نشر :

1397