یادگیری ویژگی خستگی ناپذیر، مداوم و ارزشمند انسان ها است که در محیط های آموزشی، قابلیت اندازه گیری و سنجش آن برجسته می باشد. بحث در باره سنجش یادگیری موضوع جدیدی نیست. احتمالا قدمت سنجش یادگیری از ادبیات مربوط به آن بیشتر است.
رفتارهای یادگیری فردی و سازمانی به موازات رشد نسل های مختلف آموزش باز و از دور و اختراع کامپیوتر (1948) و اینترنت (1968)، در مراکز آموزشی و دانشگاه ها بشدت دگرگون گشته و تحولی در ابعاد مختلف سنجش پدید آورده است. آموزش الکترونیکی پدیده جدیدی است که بواسطه کاربرد انواع رسانه، فناوری اطلاعات و ارتباطات در مراکز آموزشی، دفاتر کار و منازل، فرصت های متعددی را برای یادگیری رسمی و غیر رسمی ایجاد می کند.
متاسفانه رویکرد های سنجش در نظام نوین دانشگاهی از رویکرد های نظام سنتی پیروی کرده و بسنده به سنجش اهداف آموزشی می کند. با وقوع پدیده جدید یادگیری الکترونیکی، باز، مجازی و برخط لازم است که ارزش آن نیز با شیوه های جدید مشخص گردد. سنجش یادگیری باز و برخط به افق های تازه ای نیاز دارد. چشم اندازهایی که نقش فناوری و رسانه را در برنامه درسی مشخص کرده و یادگیری، تعاملات و ارتباطات را در این محیط مورد سنجش همه جانبه با راهبردهای نوین قرار دهد.
برای شفاف سازی فرآیند سنجش و اندازه گیری در دانشگاه باز و از دور مباحث این کتاب در هشت فصل تدوین شده است. سه فصل اول کلیاتی را در خصوص تعاریف و اصطلاحات، بستر تاریخی و فرایند طراحی آموزشی در دانشگاه باز و از دور مورد بررسی قرار داده است. پنج فصل بعدی اختصاصا موضوعات و مباحث ارزشیابی، سنجش و اندازه گیری را مطرح کرده است.
کنگره :
LB۱۰۶۰/ح۷ن۶ ۱۳۹۲
شابک :
978-600-309-026-2