کتاب عشق منی مامانی ، بابایی دوست دارم

عشق منی مامانی، بابایی دوست دارم کتابی است که وقتی بچه‌ها کتاب عشق منی مامانی را باز می‌کنند با بچه فیلی مواجه می‌شوند که در آغوش مادرش در آرامش نشسته و او پیش خود تصور می‌کند که:
«مامان، اگر تو چیزی بودی که می‌شد هر روز بپوشم، حتما یک بلوز بافتنی پشمالو بودی، لطیف و گرم و نرم.» و به همین ترتیب تخیل می‌کند و مادرش را با اگر چیزی بودی‌های خود در ذهنش مجسم می‌کند.
وقتی این داستان به انتها می‌رسد، بچه فیل زیبا را می‌بینیم که همین کتاب را در دست گرفته و می‌گوید: «و اگر کتاب بودی، تو را سر و ته می‌کردم و باز هم می‌خواندم!»
کودکان مخاطب داستان نیز می‌توانند کتاب را سر و ته کنند و از آن سمت به کتاب «بابایی دوستت دارم» برسند.
آنها دوباره در این داستان با بچه خرسی آشنا می‌شوند که در آغوش نرم و راحت پدرش نشسته و در ذهنش مرور می‌کند که: «بابا اگر تو چیزی بودی که می‌شد پاهایم را بکنم توش، حتما یک جفت چکمه می‌شدی مخصوص شلپ شولوپ کردن توی باران.»