توماس مور در کتاب آرمان شهر تصویری خارق العاده از جزیره ای دور ترسیم می کند که در آن جامعۀ کامل، مردم در آرامش و هماهنگی زندگی می کنند. جایی که نامش به معنای "هیچ کجا" است. اثر به شدت تاثیرگذار مور، در نهایت حمله ای به نقاط ضعف بشریت و زمانه ی فاسد و خطرناک خود است.
نگارنده در اتوپیا (Utopias) با نگاهی وسیع تر، اما انتقادی به سازمان های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی انگلستان رویکردی سوسیالیستی در ترسیم جامعه آرمانی خود دارد؛ نفی مالکیت خصوصی وجه مشخصه آن را تشکیل می دهد، اما برخلاف جامعه کمونیستی به نوعی توجه به مسائل دینی نیز داشته و خانواده را همچون جوامع دینی اساس و پایه جامعه آرمانی خود قرار می دهد.
کتاب اتوپیا در حالی پرآوازه شد که توماس مور (Thomas Muhr) پیش تر ادعا کرده بود این کتاب را صرفاً برای سرگرمی نوشته و قصد نداشته است آن را در اختیار خوانندگان قرار دهد. این در شرایطی است که از اراسموس که بر چاپ آن نظارت داشت، سپاسگزاری می کند.
آنچه که بیش از هر چیز، در نگاه نخست، این کتاب را ممتاز می سازد نوع آرایشی است که در صفحه های مختلف کتاب به کار رفته است. مور آن چنان با تسلط و زبردستی کامل جوانب مختلف داستان را صحنه پردازی می کند که قاطبه خوانندگان صحنه های تخیلی آن را واقعی می پندارند. در سراسر کتاب صمیمیت و عقیده موج می زند. بسیاری از آرزوهای انسانی را در این اثر تخیلی می توان یافت و بسیاری از خواب ها را می توان با آن تعبیر نمود.
اتوپیا با موقعیت ویژه انگلستان در آن زمان بیگانه نیست؛ انگلستان در آن زمان پایان جنگ های صد ساله و آغاز جنگ های داخلی را تجربه می کرد؛ از یک طرف اشراف و ثروتمندان برای به دست آوردن قدرت سلطنتی در کشمکش بودند و از طرف دیگر وضعیت اقتصادی در حال تغییر بود؛ بازرگانان و تجار برای دامداری افسار گسیخته و تولید پشم و صادرات آن به کمک اشراف و ثروتمندان توانستند مزارع کشاورزی را از روستاییان بگیرند و به مراتع تبدیل کنند.
کشاورزی به یکباره از رونق افتاد و کشاورزان بیکار و با تنگی معیشت روبرو شدند. در نتیجه، گروهی از آنان آواره و گروهی که ده ها هزار نفر را بالغ می شد، توسط حکومت ها به مرگ محکوم شدند.
در تمام طول تاریخ بعضی از کتاب ها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آن ها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگ ها و انقلاب ها الهام بخشیده اند. آن ها زندگی های بسیاری را ساخته اند و یا تباه کرده اند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایده هایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم. (ایده های بزرگ)
در بخشی از آرمان شهر می خوانیم:
بسیاری از اشراف زادگان هستند که مثل زنبورهای نر از زحمت دیگران سود می جویند. اینها خون رعایای خویش را با بالا بردن میزان اجاره بها می مکند. چون تنها کاری که در آن اقتصادی عمل می کنند و در آن خست می ورزند همین است. در امور دیگر چنان ولخرجی می کنند که خود را به تباهی می کشند. این بزرگ زادگان و اشراف همیشه تعدادی از افراد بیکار و ولگرد را در اطراف خود جمع می کنند که هرگز راه و رسم گذران زندگی خویش را نیاموخته اند و وقتی اربابانشان از دنیا بروند یا خودشان بیمار شوند فورأ اخراج می شوند. چون اشراف به بیکاران بیشتر از بیماران توجه دارند. وراث بزرگزاده دیگر قادر به حفظ سازمان قبلی نیستند، گروهی که رانده شده اند،گرسنه می مانند و اگر به دزدی دست نیازند از گرسنگی تلف خواهند شد.
کنگره :
HX810/5 /ی5ف2 1392
شابک :
978-600-6867-96-0