کتاب بهانه ای برای بیکارها pdf

«زمانی که همگان خود را موظف می دانند که برای رهایی از محکوم شدن به توطئه علیه سنت ها، سخت برای کسب حرفه ای سودمند تلاش کنند و با تلاشی مضاعف در آن پیشرفت نمایند، ندایی از گروهِ مقابل به گوش می رسد؛ گروه مقابل یعنی همان کسانی که از داشتن وقت کافی و این آسایش خشنودند و در این میان شنیدن اندک داستانی های پهلوان پنبه ها و لاف زدن ها برایشان خوشایند است؛ و البته نباید این گونه باشد. بیکاری آن چنان که از نامش برمی آید به معنای انجام ندادن کار نیست، بلکه انجام کارهای بسیاری است که در چارچوب متعصبانهٔ طبقه حاکم نمی گنجد.»

بهانه ای برای بیکارها، کتابی است از رابرت لوئیس استیونسن. این کتاب دربارهٔ بیکاری نیست؛ در این کتاب استوینسن دربارهٔ عاشق شدن، کهن سالی و جوانی و چند موضوع دیگر هم می نویسد. اما کتاب با بازی کردن با مفهوم بیکاری آغاز می شود. بیکاری بد است یا خوب؟ چرا حتماً همه باید کار کنند؟ بیکارها همان چیزی هستند که همه تصور می کنند؟

رابرت لوئیس استیونسن در اسکاتلند به دنیا آمد. از کودکی، ضعیف و رنجور بود. پس از تحصیلات متوسطه، برای تحصیل در رشتهٔ مهندسی راه وساختمان، وارد دانشگاه ادینبورگ شد؛ اما ابتلا به بیماری سل وی را از ادامهٔ راهِ پدر باز داشت و به همین دلیل پس از چندی به تحصیل در رشتهٔ حقوق پرداخت و پس از آن هم به کانون وکلای اسکاتلند فراخوانده شد. با وجود اینکه هر روز ضعف جسمی بر وی مستولی می شد، هیچگاه از نوشتن دست نکشید و با یکی دو مجله نیز همکاری می کرد تا اینکه ازدواج کرد و برای سرگرم کردن پسر خوانده اش، لوید آزبورن داستان جزیرهٔ گنج را نوشت. این رمان ابتدا در مجله یانگ فوکز چاپ شد و بعد به صورت کتاب منتشر شد. نویسنده که در آن هنگام سی و سه سال داشت، بلافاصله به شهرت رسید.

قهرمانان داستان های استیونسن، اغلب دست وپنجه نرم کردن با خطرات و ناشناخته ها را به زندگی عادی و روزمره روزگار خود ترجیح می دهند. استیونسن مخالف واقع گرایی در ادبیات داستانی بود و در دفاع از شیوهٔ کارش می نویسد: «میل به کسب تجربه، وسوسهٔ پنهان هر خواننده است که در چنین داستان هایی بیش از دیگران سیراب نمی شود.»

مهارت استیونسن، در واقعی جلوه دادن حادثه های داستان است؛ قهرمانان داستان کارهای عجیب و غریبی انجام می دهند نمی توان آن را باور کرد اما استیونسن طوری آن را نشان می دهد که واقعی می نمایند. استیونسن سعی می کند، حادثه ها را در چارچوب کامل واقعیت قرار دهد.