انسان یا با دیگران است و یا تنهاست. از آن جا که زندگی انسان به تنهایی مشکل است و جز با معاشرت با هم نوعان میسر نیست، ناگزیر باید آداب معاشرت را بیاموزد.
برای هر معاشری در معاشرتش آدابی است و این آداب نیز به قدر حق اوست و حقش نیز به مقدار رابطه ای است که بر اساس آن معاشرت برقرار شده است.
کنگره :
BJ2007 /ف23ک8 1389