آشنایی با قرآن (جلد چهارم)

معرفی کتاب آشنایی با قرآن (جلد چهارم)

مجموعه 14 جلدی آشنایی با قرآن سلسله مباحث تفسیری استاد شهید مطهری در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است که عمدتاً در بین سال های 1350 تا 1357 شمسی انجام شده است. کتاب حاضر جلد چهارم از مجموعه (آشنایی با قرآن) می‌باشد. به فضل خدا مجلّدات بعدی این مجموعه ـ که مشتمل بر تفسیر سوره‌هایی از جزء 25 تا 30 قرآن کریم می‌باشد ـ با سرعت بیشتری منتشر خواهد شد.
این کتاب نیز همچون دیگر آثار آن متفکر شهید حاوی مطالبی بدیع و جالب توجه و مرتبط با مسائل روز بوده و از بیانی روان و شیوا برخوردار است. مجلدات بعدی تفسیر آیاتی از برخی سور قرآن از جمله حمد، بقره، انفال، توبه، نور و تقریباً جزء سی ام قرآن انجام شده است. ویژگی ممتاز این مباحث، توجه به مسائل و موضوعات فکری و اجتماعی روز در حین تفسیر آیات قرآنی است که موجب تازگی و زنده بودن این مباحث گردیده است. ویژگی دیگر بیان روشن و روان آن است.

گزیده کتاب آشنایی با قرآن (جلد چهارم)

راجع به قسمت اول که دستور مجازات زناست چند مطلب را باید عرض کنم. یکی این که فلسفه مجازات زنا چیست؟ اگر شما کتابهایی را که در این زمینه‌ها بحث کرده‌اند بخوانید می‌بینید غالبا این طور اظهار نظر می‌کنند که علت مجازات زنا به اصطلاح آنها «مرد سالاری» است. در دوره‌هایی که مرد حاکم بر خانواده بوده (به معنای این که مرد مالک خانواده بوده و زن حقی نداشته و وسیله‌ای در دست مرد بوده برای بهره‌برداری او، و مرد خودش را مالک زن می‌دانسته است) وقتی که زن زنا می‌کرده است، از نظر مرد این طور بوده که زن یک چیزی را که تعلق به او داشته در اختیار دیگری قرار داده، و از این جهت مجازات زنا برقرار شده است.
   معلوم است که از نظر قانون اسلام این یک حرف بی‌اساسی است. در اسلام مجازات زنا منحصرا برای زن نیست، هم مرد باید مجازات شود و هم زن: اَلزّانِیه وَ الزّانی فَاجْلِدوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَه جَلْدَه. تصریح می‌کند: هم مرد زناکار و هم زن زنا کار هر دو باید مجازات شوند. اگر این طور می‌بود که مرد هیچ محدودیت و ممنوعیتی نداشت و تنها زن بود که از زنا ممنوع بود ـ که شاید چنین مقرراتی در بعضی جاهای دنیا بوده که فقط زن حق زنا کردن نداشته ولی مرد حق زنا کردن داشته است ـ در این صورت می‌شد این حرف را گفت که فلسفه مجازات زنا «مرد سالاری» است. اما در اسلام، هم مرد ممنوع است از زنا کردن و هم زن، و معنایش این است که مرد کامیابی جنسی خودش را تنها و تنها در محدوده ازدواج می‌تواند انجام دهد، و ازدواج یعنی قبول کردن یک سلسله تعهدات و مسئولیتها، و زن هم کامیابی جنسی خودش را تنها در محدوده ازدواج می‌تواند انجام دهد، یعنی مقرون به قبول یک سلسله تعهدها و مسئولیتها. پس مرد حق ندارد بدون این که مسئله ازدواج در میان باشد آزادانه به اصطلاح امروز غریزه جنسی‌اش را اشباع کند، همچنان که زن چنین
حقی را ندارد. بنابراین مسئله حرمت زنا به زن اختصاص ندارد، در مورد هر دو تعمیم دارد.