کتاب جغرافیای زیستی اثر افشین شعبانی، به توضیح شاخه ای از دانش بشری که با عنوان جغرافیای زیستی از آن یاد می شود، می پردازد. جغرافیا زیستی در واقع بخشی از علوم تجربی است که در مرز تلاقی و تلفیق دو رشته علمی جغرافیا و زیست شناسی قرار دارد.
هدف این شاخه از دانش، درک نحوه انتشار جاندارن روی کره زمین و علل کیفیت گسترش آن هاست: یعنی فهم و بیان این نکته که جانداران چگونه روی کره زمین پراکنده شده اند و چرا اینگونه منتشر شده اند؟ اصطلاح جغرافیایی زیستی معادل Biologeography در زبان انگلیسی است.
در بخشی از کتاب جغرافیای زیستی می خوانیم:
1- در بیابان تنازع بقاء وجود دارد، دارای حیات زنده است.
2- فتوسنتز در بیابان در شب انجام می شود ولی در جنگل در روز است. فرآیند فتوسنتز Co2: CLH: 6H12o6
3- حیات در بیابان در زیر خاک ولی در جنگل روی خاک است.
4- حشرات درخت چنار یک میلیون ولی گز و تاغ حداکثر 100 حشره.
5- ماده خشک در بیابان کمتر 5/0 گرم در مترمربع در سال < جنگل gr/mo/year 38.
6- برگ تیچ برای جلوگیری از کمبود آب می ریزد.