کتاب 1984 اثر جورج اورول، کتاب هیجان انگیزی است؛ درباره مردم و دنیای تعجب انگیزی که ایجاد و تشکیل آن چندان هم غیر ممکن نیست. دنیای لرزاننده و حیرت انگیز 1984 دنیایی است که بسیاری از ما ممکن است در آن زندگی کنیم.
دنیای حیرت انگیز کتاب 1984 از سه کشور بزرگ غول آسا و مقتدر و بی رحم تشکیل شده است که دائما در جنگ هستند. ساکنین این سه کشور که بیش از طاقت خود به کار کشیده می شوند و هرگز غذای کافی به دست نمی آورند، تبدیل به آدم های ماشینی بی مغزی شده و در محیطی گرفتار گشته اند که در آن عشق به موجب فرمان دولت ممنوع شده و تنفر علیرغم میل خود شخص، برانگیخته می شود و تلویزیون دو سره زندگی خصوصی را تبدیل به یک جنایت قابل مجازات ساخته است.
هزار و نهصد و هشتاد و چهار، در سال های اخیر به عنوان یک کتاب بزرگ و برجسته در محافل ادبی جهان مورد بحث بوده و جورج اورول نویسنده آن را، در ردیف نویسندگان سرشناس ادبیات انگلیسی قرار داده است.
جورج اورول (George Orwell) نویسنده کتاب هزار و نهصد و هشتاد و چهار، قبل از نوشتن این کتاب نیز، با نوشتن دو کتاب دیگر به نام «روزهای برمه» و «مزرعه حیوانات» شهرت فراوانی در کشورهای انگلیسی زبان و بعد در سراسر جهان به دست آورد. ولی 1984، ناگهان او را به عنوان یک استاد مسلم، به جهان معرفی کرد. زیرا وی در این کتاب یک قدرت تخیل حیرت آور را با یک رسم و شیوه قوی و پر مغز داستان نویسی در هم آمیخته و یک اثر کم نظیر به وجود آورده است.
«کتاب برجسته عصر» لقبی است که مطبوعات مؤثر انگلیس، پس از انتشار 1984، به آن دادند، معذلک اثر دیگر جورج اورول به نام «داخل و خارج پاریس» نیز یک اثر ادبی قوی شناخته شده است.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
وینستن از خستگی به شکل ژله و ژلاتین در آمده بود. قیافه و هیکلش واقعاً شباهت به ژله داشت و این کلمه، یعنی ژله، خودبه خود به فکرش رسیده بود که بدنش مثل ژله هم ضعیف و هم بیشکل و هم شل شده است و احساس می کرد که اگر دستش را بالا بگیرد می تواند نور چراغ را از میان آن ببیند.
خستگی و کار طاقت فرسا و کشنده خون و حتی گلبول های سفید بدنش را هم کشیده و فقط مقداری اعصاب، استخوان و پوست سست و ضعیف به جای گذاشته بود و به علت همین خستگی، بدنش حساسیت فراوان پیدا کرده بود و چنین به نظر می رسید که ناراحتی ها صدها برابر شده است. روپوش شانه هایش را ناراحت می کرد، سنگفرش خیابان پاهایش را خسته می ساخت و حتی باز کردن و بستن دست ها هم احتیاج به قوه و نیروی اضافی داشت و بندهای انگشتانش براثر صرف این نیرو به صدا می افتاد.
مدت پنج روز، هر روز بیش از نوزده ساعت کار کرده بود. سایر کارمندان وزارتخانه نیز به همین میزان کار کرده بودند و اینک کار تمام شده بود و وی تا فردا صبح، هیچ کاری، هیچ کار حزبی از هیچ نوع در پیش نداشت و می توانست شش ساعت را در مخفی گاه و بقیه را در تختخواب خانه خود بگذراند.
شابک :
978-600-176-015-0
کنگره :
PZ3/الف873ھ4 1396ب