مؤلف از بزرگترین مفسران قرآن و از علمای جامع العلوم ولایت خراسان در اواخر عهد تیموری است.
این اثر با سبکی متکلّف و نثری مسجع تفسیری ادبی، عرفانی و حروفی شامل مقدمه ای در علوم قرآنی و تفسیر سوره حمد است. هم چنین علاوه بر استفاده از اشعار و امثال نغز فارسی، تنها تفسیری است که از نظریه های حروفی و عددی بهره برده است.
از جمله آثار اوست:
تفسیر مواهب علیّه،
انوار سهیلی،
روضة الشهداء،
مخزن الانشاء
و اخلاق محسنی.
کنگره :
BP102/12/ک2ج9 1379
کتابشناسی ملی :
م79-3525