خانقاه

مؤلف از جمله شیفتگان سعدی است که سه اثر خود: خرابات، خانقاه و گنج فقیر را به پیروی از گلستان، بوستان و غزل های سعدی نگاشته است.

این اثر به شیوه بوستان به نظم کشیده شده است و حاوی مطالب و معارف اخلاقی و عرفانی فراوان است. زبان ساده و بیانی روان دارد، هر چند در مواردی از واژگان کهن فارسی بهره برده است.

همچنین از واژه های متداول در زبان مردم شیراز و فارس با هدف حفظ آن ها از خطر رکود و نابودی استفاده کرده است.