در حدود سال 790 ق ( 1388م)، مردی در کاشان پا به عرصۀ وجود نهاد که نه تنها در مدت عمر نسبتاً کوتاهش شهرتی عالمگیر یافت، که امرروزه نیز زبردستی او در فن محاسبه و تیزهوشی و پژهش در حل مسائل پیچیدۀ ریاضی تحسین همۀ پژوهشگران تاریخ ریاضیات را برمی انگیزد.
این مرد کسی نبود جز جمشید ملقب به غیاث الدین فرزند پزشکی کاشانی به نام مسعود، که در همۀ آثارش خود را چنین معرفی کرده است: «کمترین بندگان خداوند (یا نیازمندترین بندگان خدا به رحمت او)، جمشید، پسر مسعودِ طبیب کاشانی، پسر محمود پسر محمد».
تقریباً تمامی آنچه از زندگی وی می دانیم از بررسی آثار علمی او و دونامه که به فارسی به پدرش نوشته به دست آمده است. با آنکه دورۀ کودکی و جوانی وی درست مقارن اوج یورش های وحشیانۀ تیمور به ایران بود، هرگز از آموختن علوم مختلف غافل نشد. پدرش مسعود، پزشکی که چونان دیگر دانشوران روزگاران پیشین، ازدانش های دیگر نیز بهره داشت.
کنگره :
QA۱۰۱/غ۹ر۵ ۱۳۹۱
کتابشناسی ملی :
۳۰۸۶۴۲۲