به گفته انتشارات سوره مهر اشعار این مجموعه از غزل ، دوبیتی، رباعی، مثنوی و تعدادی نوسروده تشکیل شده اند که هرکدام بیانگر سبک وشیوه شاعری قزوه هستند و توانایی او را در ریختن مضامین اجتماعی ، سیاسی و ... در قالب های یاد شده نشان می دهد. قزوه در این مجموعه با زبانی محکم وگیرا از روزگار گله می کند واز آدمها دلخور است . گفتنی است غزل های این مجموعه درسالهای پایانی جنگ و بیشتر به یاد شهدا سروده شده ، دوبیتی ها و رباعیها در فاصله سالهای 62 تا 65 ودربرگیرنده مضامینی چون غم، غریبی، انتظار، آرزو و ...می باشد و تنها مثنوی این مجموعه با عنوان مثنوی شرمساری در سال 67 سروده شده است . شاعر در واقع دراین مثنوی ابتدا از شهدا و از آن روزها به نیکی یاد میکند و به نوعی حسرت آن روزها را میخورد که به عقیده ی او روزگار شور آفرینان عشق بود. قزوه در نوسرودهها که آخرین بخش این مجموعه را به خود اختصاص داده واز حجم بیشتری برخوردار است ، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه خویش را به نقد می کشد.
وی درمثنوی شرمساری چنین می سراید :
شب است وسکوت است وماه است ومن
فغان وغم واشک وآه است ومن
شب وخلوت وبغض نشکفته ام
شب ومثنوی های ناگفته ام
بگو بشکفد بغض پنهان من
که گل سرزند از گریبان من
کجایند مستان جام الست
دلیران عاشق، شهیدان مست
همانان که از وادی دیگرند
همانان که گمنام ونام آورند ...
کنگره :
PIR8174/ز8الف4 1369
شابک دیجیتال :
978-600-03-2056-0
نظر دیگران //= $contentName ?>
سلام من یک باز نشسته آموزش وپرورش هستم وعاشق این کتاب هستم ولی 1/100 برایم سنگینه ودر ضمن من یه رزمنده دوران 8...