بیماری را سبک نشماریم. نگوییم: حالا شوخی کردیم. ببین شوخی کردی ولی آبروی یک کسی رفت. چه بگویی، شوخی کردم و چه بگویی جدی کردم، با این شوخی طرف خراب شد. مثل اینکه من یک طلا بردارم، مثلاً یک سیخ طلایی، در چشم کسی بزنم. بگوید: آخ کور شدم. بگویم: طلا بود. حالا یا طلا بود، یا میخ بود. ما کور شدیم. نمی شود گفت: حالا طلا بود. چه طلا بود، چه میخ بود، کور شد! چه شوخی بود، چه جدی! آبروی طرف رفت. بیماری را سبک نشماریم.
بخشی از نامه سوزمندانه و در خور تأمل حجت الاسلام والمسلمین قرائتی: آیا می دانید بعضی ها نمی توانند قرآن بخوانند؟ بعضی به غلط می خوانند. بعضی که می توانند درست بخوانند نمی خوانند. و بعضی که می خوانند تدبر نمی کنند. و بعضی به آن عمل نمی کنند. و بعضی قرآن را محور کار خود نمی دانند و در درسها و سخنرانی ها و نوشته به قرآن اولویت نمی دهند. و بعضی قرآن را تنها برای مهریه عروس، بالای سر مسافر، سوگند یاد کردن، کتاب استخاره و امثال آن می خواهند!!!
نام و چهره ای که برای اکثر مردم ایران شناخته شده است" حجت اسلام والمسلمین قرائتی".روحانی که هوشمندانه از ابزار خنده برای نشر مفاهیم نورانی قرآن استفاده می کند. برنامه درسهائی از قرآن تلویزیون شاید تنها برنامه ای است که توانسته از اول انقلاب تا هم اکنون مخاطبان تلویزیون را به خود جذب کند. برنامه ای که در عمر 32 ساله خود همواره از نورانیت قرآن بهره گرفته است.