فلسفه ی مؤلف جهان به مثابه ی اراده و نمایش بخش قابل ملاحظه ای از تاریخ تفکر مدرن باقی می مانَد، در عین حالی که از بسیاری جوانب، یکی از گران بهاترین گنج های خِرد انسانی را تشکیل می دهد.
یقیناً شوپنهاور اغلب در تلخیِ اندیشه، بدگمانی نسبت به هم نوعانش و شک گرایی اخلاقی افراط کرده است؛ شاید سرخوردگی ها و غصه های زندگی بیش از حد اوقاتش را تلخ کرده بودند. اما او با زدودن درخشش مصنوعی و فریبنده ی تمام بت ها، با قرار دادن شما رودررو با واقعیت، واقعیتی هرقدر هم بی رحم، چشمانتان را می گشاید، از اشتباه بیرونتان می کشد و آشکارا به شما خدمت می کند.
زندگی انسان دارد بیش از پیش تبدیل به نبردی بی رحمانه می شود، نیازی نیست این را کتمان کنیم، و اگر کسی نمی خواهد به طور قطع مغلوب باشد باید بتواند در این کارزار هولناک مقابل دشمنانش سلاح هایی آب داده دست کم برابر با آب دادگی سلاح های آن ها برافرازد. شناخت، در معنای فلسفی کلمه، شناخت کامل و محتوم، بهترینِ این سلاح ها است.
کنگره :
BJ1031/ش9الف3 1393
نظر دیگران //= $contentName ?>
خوب...