آغاز فصل سرد

ضحی کاظمی:
دهه ی دوم زندگی ام ایران نبودم. دهه ی اول و سوم را اما در تهران گذرانده ام. بارها و بارها به محیط جدید خو گرفته ام.

سرگردان ام بین گذشته و آینده، فارسی و انگلیسی، سنت و تجدد، دنیای مهندسی و شیرینیِ ادبیات.

تهران را دوست دارم. مثل نسل ما، مثل من، خاکستری و پیچ در پیچ و پرهیاهو است. یا بسیار سرد است یا بی نهایت گرم. مدام از پایه ویران می کند و از نو می سازد. تجربه می کند. خود را باز می آفریند. شلوغی و آشفتگی اش وام دار گفت و گوهای ساکنانش است، که هر یک، به نوعی و در جایی، بقای خود را با «گفتن» تضمین می کنند.