خیام نیشابوری که همگان او را در ستاره شناسی و ریاضیات و حتی موسیقی تحسین می کنند، شاعری خوش قریحه بود که حتی معاصرانش نیز از هنر شعری او بی خبر بودند. قدیمی ترین اثر مکتوبی که از خیام، اسمی به میان آورده، چهار مقاله ی نظامی عروضی است که در آن، نام خیام در شمار منجمین ذکر شده است. اما کتبی که از خیام به عنوان شاعر یاد کردند، سال ها پس از مرگ وی در شعر او دقیق شدند. شهرت خیام در غرب، بواسطه ی همین هنر شعر است سال ها پس از خود خیام، توجه دیگران را جلب کرد. ادوارد فیتز جرالد با ترجمه ی رباعیات خیام به انگلیسی، جهانیان را با او آشنا کرد.
حسن حاجی قاسمی، نویسنده، شاعر، گوینده و دوبلور که تحصیلات خود را در رشته ی زبان و ادبیات فارسی دنبال کرده است، تاکنون دکلمه ی چند آلبوم چون: ارمیا، نوح برو، جای من باش را برعهده داشته است.
او در آلبوم رباعیات خیام، اساس دکلمه ی خود را با موسیقی عبدالوهاب شهیدی و پویان بیگلر تطبیق داده است. عبدالوهاب شهیدی، استاد آواز، عود و سنتور ایرانی که با اساتیدی چون فرامرز پایور، هوشنگ ظریف، غلامحسین بنان و... همکاری داشته است و قبل از موسیقی برای رباعیات خیام، با دوبیتی های باباطاهر نیز، ادبیات را موسیقایی کرده بود، در این اثر نیز، سهم خود را در ساخت و اشاعه ی هنر ایرانی به سرانجام رسانده است. ادبیات والای ایرانی را از دریچه ی کلام و موسیقی ایرانی دنبال کنید.
نظر دیگران //= $contentName ?>
عالی...