درویش عاشق

حمور زیاده به دور از خوش باوری و بدبینی، با زبان غنایی و باشکوه داستان عشق بخیت به زنی سفیدپوست را خلق کرده است، زنی که از دوستی و همراهی با بخیت (که برده ای سیاه پوست است) آرامش می یابد، اما نمی تواند ازدواج با یک برده را تصور کند. این کتاب رمانی پربار و پراحساس است که رواداری، تعصب و آزادی را به شیوه ای فراتر از فضای تاریخی اش نشان می دهد.