این کتاب به صورتی است که گویا انسان امروزی با خدا گفتگو می کند. این سبک نوشتار را نویسنده بعد از نظرسنجی فراوان از جوانان، برگزیده است و گروه هدف هم در این کتاب، همان جوانان می باشند، جوانانی که از ادبیاتِ سنگین متن های دینی خسته شده اند و به آن هیچ رغبتی ندارند.
خدا قرآن را برای سعادت ما فرستاده است، وظیفه ما این است که قرآن را بخوانیم و به آموزه های آسمانی آن، عمل کنیم، ما باید مسائل زندگی مادی و معنوی و موضوعات خانوادگی و اجتماعی خود را با قرآن تنظیم کنیم و در پرتو آن حرکت نماییم.
در بخشی از تفسیر آیه 19 سوره مزمل می خوانید:
بت پرستان قرآن را دروغ خواندند و آن را افسانه پیشینیان پنداشتند، محمّد (صلی الله علیه وآله) از این سخنان اندوهناک شد. اکنون تو این آیه را نازل می کنی: «ای محمّد! این قرآن، پندی است برای کسی که بخواهد راهی به سوی من برگزیند».
آری، این سنّت و قانون توست، در این دنیا، به انسان اختیار دادی تا خودش راهش را انتخاب کند.
آری، تو انسان را آفریدی، راه حقّ و باطل را به او نشان دادی و او را در انتخاب راه آزاد گذاشتی، اگر تو اراده کنی که همه مردم ایمان بیاورند، همه ایمان می آورند، امّا آن ایمان دیگر از روی اختیار نخواهد بود، بلکه از روی اجبار خواهد بود. تو اراده کرده ای که هر کس به اختیار خود ایمان را برگزیند...
کنگره :
BP98/خ36ت7 1300