صورتک های تسلیم

.. آن گاه تمام قد برابرم ایستاد «اینک اجازه بدهید آفتابه لگن بیاورم تا پاهایتان را بشورم، بفرمایید آب را چگونه می پسندید؟ صاحب!
گرم؟ خنک؟ یا میانه و ولرم؟
خدا می داند، خودم طاقت بوی گند پاهایم را نداشتم، هرچه با عطریات هندی خیسشان می کردم انگار بلانسبت شما که می خوانید، فروشان کرده ام تو چاهک مستراح و مبال!
آن وقت این زن زیبا، این سبزه ی خوش خلق ساری پوش، خم بر ابرو نمی آورد وقت شستن پاهایم. آن قدر اصرار می کرد، آن قدر قربان صدقه ام می رفت و التماس می کرد تا مجبور می شدم بگویم: آب ولرم بهتر است! لطفاً این قدر هم صاحب صاحب نکن دخترجان!
گفت: چشم صاحب!...