کتاب «آغاز روشنایی آینه»؛ ترکیببند بلند عاشورایی از سیدعلی موسوی گرمارودی است که به همراه بخش هایی درباره این سروده در قالب کتاب با همبن نام منتشر شده است.این کتاب در حوزه هنری استان تهران تولید و توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.استاد بهاءالدین خرمشاهی در نوشتاری که در اول تیرماه سال 1387 مرقوم داشته این ترکیب بند را «نقطه اوج و عطفی در یک هزاره تاریخ مرثیه سرایی مذهبی و شعر عاشورایی در ادب فارسی »دانسته است. به اعتقاد او «غزل های این ترکیب بند ، صلابت کهن دارد و طراوت نو.»حمیدرضا شکارسری هم درباره این ترکیب بند نوشته است :« واژه هایی چون «غم»،«حقیقت»،«سیاهی»،«زیبایی»،«شکوه» و ... ترکیب موردنظر را به بیانیه ای مستقیم ، اما هنرمندانه و پر شور و تاثیرگذار بدل نموده اند که فایده مندی آن انکار ناپذیر است....»این نقد و نظر ها همراه با نقد و نظرهایی از سیدصدرالدین قوام شیرازی، محمد یزدانپرست و مرتضی امیری اسفندقه درباره این ترکیب بند ، در کتاب حاضر ارائه شده است.«آغاز روشنایی آینه» شامل ترکیببندی 15 بندی است که پیش از این بندهایی از آن با نام موقت «از گلوی غمگن فرات» در نیمه فروردین 87 در روزنامه اطلاعات منتشر شده بود. در کتاب حاضر موسوی گرمارودی عنوان ترکیب بند را تغییر داده و در بخش مستقلی تمام نقد و نظرهایی که درباره این شعر مطرح شده را آورده است که از جمله آنها میتوان به "نگاهی به شعر آیینی جدید گرمارودی" از بهاءالدین خرمشاهی، "حریر و حماسه" از محمد یزدان پرست، "زنگ اول در کلاس از گلوی غمگن فرات" از مرتضی امیری اسفندقه، "در غیاب من" از حمیدرضا شکارسری و "نقدی کوتاه بر بند اول در گلوی غمگن فرات" از شهیدی اشاره کرد.
در این کتاب اما می توان بخش هایی دیگر را هم مطالعه کرد که به نوعی بیانگر نوع نگاه شاعر به شعر آئینی است. در همین راستا نوشتار موسوی گرمارودی بر چگونگی شعر عاشورایی در گذر زمان و در دوران های مختلف و اشاره به شاعرانی که در موضوع عاشورا سروده هایی داشته اند ، با محوریت نگاه به شعر عاشورایی « باز این چه شورش است » محتشم کاشانی و نگاهی به شعر زنده یاد سیدحسن حسینی با نام "شاعری در تصرف شعر" و همچنین شعرهای آیینی زنده یاد قیصر امین پور دارد.
گزیده متن:
در ترکیب بند استاد گرمارودی مانند همه شعرهای دیگرش ، به هر قالب و قراری که باشد ، شیوایی حرف اول را می زند.بی آنکه غفلت از معنا و ژرفای شعر در کار باشد.
شاهد سخن خود را، اینک از هر غزل از پانزده غزل این ترکیب بند،یک بیت را – که طبعا خود بهترین بیت آن غزل می دانم – نقل می کنم، و این در عمل کاری دشوار است چراکه که بینی و بین الله ، در اغلب غزل ها چند بیت درخشان/درخشان تر حضور دارد.
بند اول:
آه ای فرات!کاش تو هم می گریستی
آسوده، بی خروش، روان، بهر کیستی
بند دوم:
خورشید در میانه درخشان و گرد او
هفتاد و یک سپیده تابات و آشناست
بند سوم:
در کربلا دوباره جهان عشق را شناخت
در کربلا جهان دل خود را دوباره ساخت
بند چهارم:
بذر ستاره در شفق سرخ خوشه داد
زان کشتگاه نور ، زمین را چه حاصل است
...
کنگره :
PIR3818/م8آ6 1388
شابک دیجیتال :
978-600-03-1999-1