Тафсири сураи муборакаи Муҳаммад(с)

Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст,
ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ, ки мавриди эҳтиром ва алоқаи онҳост шурӯъ мекунанд, то ки он кор муборак гардад ва ба анҷом расад.
Албатта онҳо бар асоси эътиқоди дуруст ё нодурусти хеш амал мекунанд. Гоҳе ба номи бутҳо ва тоғутҳо (ҳокимони золим) ва гоҳе ба номи Худо ва ба дасти авлиёи Худо корро шурӯъ мекунанд.
Чунончӣ дар ҷанги Хандақ аввалин кулангро Расули Худо(с) бар замин зад.