می لرزم و ماکوندو

می‌لرزم نقاشی دیواری فوق‌العاده‌ی مردی است که عمیقاً به ما گوش می‌دهد. ژوئل پومرا یک متخصص جامعه است، یک نقاش امپرسیونیست از یک جامعه‌ی افسرده. او در فضای اعتماد‌به‌نفس خود غوطه‌ور شده و بر عهده‌ی او است که برای خارج شدن از این کابوس به ما اعتماد کند.

پاسکال بِلی

سارکیس چوملوکجیان بر اساس داستان‌های مردی پیر با بال‌های بزرگ و زیباترین غریق دنیا اثر گابریل گارسیا مارکز نمایشنامه‌ی ماکوندو را نوشته است که دو زن آن را روایت می‌کنند. چوملوکجیان از سال 1985 تاکنون بیش از سی‌وپنج اثر را نوشته و در نقاط مختلف دنیا به‌روی صحنه برده است.

انگشتاش خیلی اتفاقی قطع شد. این دفعه درد تقریباً دیوونه ش کرد. مادرم با وجود تلاش زیاد، سرعت عمل نداشت و خیلی فکر می کرد.
این بار کسی فکرشو نمی کرد که مادرم بتونه یه روز برگرده سر کار. دستاش داشتن شبیه گیره می شدن. اما بعد از سه ماه استراحت اجباری، برگشت و برای شغلش جنگید.
اون موقع انگار من براش مهم نبودم. مدیریت کارخونه بازگشت اونو دوست نداشت ولی کارگرا ازش حمایت ...